Είμαστε απλά άνθρωποι...

Απόρησα που ένας "φίλος" στο facebook με ρώτησε σήμερα ποια είναι η γνώμη μου για το GayPride που γίνεται στη Θεσσαλονίκη και ποια είναι η θέση μας (σαν Κίνημα αντιλήφθηκα) για τους ομοφυλόφιλους!

Δεν με ενοχλέι καθολου να πω τη γνώμη μου, ούτε και φοβούμαι επίσης. Για ποιο λόγο έχει σημασία η δική μου γνώμη, απόρησα.

Τέλοσπαντων, η απάντηση μου ήταν απλή, αν και ο "φίλος" μου, δεν έδειξε να ικανοποιήθηκε από αυτά που του είπα. Ίσως να έλπιζε να ακούσει άλλα...

Για μένα, του είπα, δεν υπάρχουν gay και straight. Για μένα υπάρχουν άνθρωποι με τη γνώμη την άποψη και τις προτιμήσεις τους.

Όπως ακριβώς για μένα, δεν υπάρχουν λευκοί και μαύροι, αλλά μόνο άνθρωποι...

Δεν υπάρχουν ντόπιοι και ξένοι, αλλά μόνο άνθρωποι...

Δεν υπάρχουν χριστιανοί, μουσουλμάνοι, ινδουϊστές, αλλά μόνο άνθρωποι...

Προσωπικά δεν έννοιωσα ποτέ να θέλω να διαχωρίσω τους ανθρώπους με γνώμονα την καταγωγή, τη θρησκεία, το χρώμα ή τις προτιμήσεις τους. Όπως θέλω και απαιτώ εγώ να έχω την ελευθερία να κάνω αυτά που θέλω, θεωρώ πως είναι υποχρέωση μου σαν άνθρωπος, να σεβαστώ όλα αυτά και για τους υπόλοιπους...

Δεν έννοιωσα ποτέ ότι έχω το δικαίωμα σαν πολίτης μιας χώρας να αποφασίζω για το ποιος άλλος θα ζει στην πατρίδα μου, τι θα κάνει στην προσωπική του ζωή ή που θα πιστεύει...

Ούτε τα θέλω μου, ούτε τα νόμιμα μου δικαιώματα, ούτε τα ανθρώπινα μου δικιαώματα δεν μου επιτρέπουν κάτι τέτοιο. Ποιος είμαι τέλος εγώ που θα αποφασίζω για τους υπόλοιπους συνανθρώπους μου ΠΩΣ θα ζουν, με ΠΟΙΟΥΣ θα ζουν και ΠΟΥ θα ζουν;

Αγαπητέ "φίλε", μπορεί αυτή μου η απάντηση να μη σε ικανοποίησε καθόλου. Ικανοποίησε όμως εμένα, γιατι είπα αυτά που νοιώθω, αυτά που πιστεύω χωρίς να έχω κανένα απολύτως λόγο να κρύβομαι ή να μασώ τα λόγια μου...

Ο καπιταλισμός πεθαίνει σκοτώνοντας...

Ιστορικά και πρακτικά, οι συνθήκες έχουν οριμάσει για μεγάλες και κοσμογονικές αλλαγές... Η ανθρώπινη αξιοπρέπεια και η ποιότητα ζωής έχει εκμηδενιστεί σε ολόκληρο τον πλανήτη...!!!

Μάικλ Μουρ: Έρχεται το τέλος του καπιταλισμού

Οι (σύγχρονοι) έμποροι των εθνών

Απόσπασμα από το ιστορικής υφής μυθιστόρημά του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, «Οι έμποροι των εθνών», που διαδραματίζεται στο Αιγαίο Πέλαγος την εποχή της κυριαρχίας των Βενετών εν έτει 1199 (πρώτη δημοσίευση στην εφημερίδα «Μη Χάνεσαι», 5 Νοεμβρίου 1882 - 8 Φεβρουαρίου 1883).

«Τι εζήτει η Βενετία πέμπουσα τους στόλους τούτους εις το Αιγαίον; Ο,τι ζητεί ο σφαγεύς παρά του θύματος, τας σάρκας αυτού, ίνα κορέση την πείναν του. Διατί αι ιδιωτικαί αύται και κεκυρωμέναι με τα σήματα του Αγίου Μάρκου επιχειρήσεις; Διατί οι τοσούτοι εργολάβοι των κατακτήσεων, των ως διά δημοπρασίας εκτελουμένων;

Η Βενετία προσηγόρευεν εαυτήν Πολιτείαν, και είχεν υιούς τυράννους. Τοις έδιδε το χρίσμα της και τους έπεμπεν ίνα κατακυριεύσωσι της γης. Η γενεαλογία της πολιτικής είναι συνεχής και γνησία κατά τους προγόνους. Η αργία εγέννησε την πενίαν. Η πενία έτεκε την πείναν. Η πείνα παρήγαγε την όρεξιν. Η όρεξις εγέννησε την αυθαιρεσίαν. Η αυθαιρεσία εγέννησε την ληστείαν. Η ληστεία εγέννησε την πολιτικήν.

Ιδού η αυθεντική καταγωγή του τέρατος τούτου. Τότε και τώρα, πάντοτε η αυτή. Τότε διά της βίας, τώρα διά του δόλου... και διά της βίας. Πάντοτε αμετάβλητοι οι σχοινοβάται ούτοι, οι Αθίγγανοι, οι γελωτοποιοί ούτοι πίθηκοι (καλώ δε ούτω τους λεγομένους πολιτικούς). Μαύροι χαλκείς κατασκευάζοντες δεσμά διά τους λαούς εν τη βαθυζόφω σκοτία του αιωνίου εργαστηρίου των».

Τελικά 130 χρόνια μετά, τίποτα δεν άλλαξε...