Γιατί ψηφίζω το ΚΙΝΗΜΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑΣ

 

Το ΚΙΝΗΜΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑΣ με απόφαση της ιδρυτικής συνέλευσης, την Πέμπτη, 26 Νοεμβρίου 2009, ξεκίνησε επίσημα τη δράση του, ανοίγοντας μια νέα σελίδα στην κοινωνική παρέμβαση του τόπου μας.

Σκοπός του Κινήματος είναι να προωθήσει την επίλυση των κοινωνικών προβλημάτων και την προστασία του περιβάλλοντος και να ευαισθητοποιήσει τους πολίτες για τα κοινωνικά και περιβαλλοντικά προβλήματα της Κύπρου. Πρόκειται για ένα Κίνημα ανοικτό στους πολίτες, μακριά από κομματικά δεδομένα και με απόλυτα διαφανείς διαδικασίες. Στόχος είναι η καλύτερη και ομαλότερη λειτουργία της κοινωνίας και η βελτίωση της ποιότητας της ζωής των πολιτών.

Μέσα στις άμεσες προτεραιότητες του Κινήματος είναι η προστασία του ανθρωπογενούς και φυσικού περιβάλλοντος, εξασφαλίζοντας την οικολογική ισορροπία με σεβασμό προς τις πολιτιστικές αξίες, η ανάπτυξη της περιβαλλοντικής γνώσης και συνείδησης στην Κύπρο, η διενέργεια και υποστήριξη οικολογικών και κοινωνικών δραστηριοτήτων, η ενθάρρυνση ενεργειών και δράσεων που υλοποιούν γενικούς οικολογικούς και κοινωνικούς στόχους και η επίδραση στις αποφάσεις που αφορούν την Κύπρο, με στόχο την κοινωνική ανάπτυξη των πολιτών, την προστασία του περιβάλλοντος και την οικολογική ισορροπία γενικότερα.
Ζητούμε τη στήριξη των πολιτών στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές σκοπεύοντας τη συνέχιση της σοβαρής και πετυχεμένης  παρουσίας μας σε δημοτικά συμβούλια την πενταετία που πέρασε. Ζητούμε τη στήριξη σας για να μπορέσουμε, μακριά από κομματικά παιχνίδια και τακτικισμούς να φέρουμε σε πέρας την αποστολή μας.

Η επιλογή του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑΣ είναι η "άλλη", η διαφορετική, η εναλλακτική επιλογή που χιλιάδες ψηφοφόροι ψάχνουν εδώ και χρόνια. Ελάτε μαζί μας, ενώστε τη φωνή σας μαζί μας, για μια ανεξάρτητη, σωστή και δίκαιη παρουσία στην τοπική αυτοδιοίκηση...

Τι πετύχαμε την περασμένη πενταετία στο Δήμο Στροβόλου

Η παρουσία του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑΣ στο Δημοτικό Συμβούλιο Στροβόλου τίθεται στην κρίση των δημοτών। Μια πενταετία με πολλές παρεμβάσεις, αγώνες, διαμαρτυρίες, επιτυχίες και ανατροπές.
Σας παραθέτουμε πιο κάτω μερικά από τα επιτεύγματα που κάποτε μόνοι, κάποτε σε συνεργασία με κάποια από τα υπόλοιπα μέλη του συμβουλίου, πετύχαμε στα πέντα αυτά χρόνια.

- Με δική μας παρέμβαση και προσφυγή σε νομική γνωμάτευση, καταφέραμε την συμμετοχή των δημοτικών συμβούλων μονοεδρικών ομάδων και μεμονωμένων συμβούλων στη Διαχειριστική Επιτροπή του Δήμου, κάτι που τα προηγούμενα χρόνια παραβιαζόταν από τις τακτικές των άλλων κομμάτων

- Πετύχαμε τη συμπερίληψη εκπροσώπων των μονοεδρικών ομάδων σε επιτροπές του Δήμου σε ισότιμη βάση και με δικαίωμα ψήφου.

- Εγγράψαμε εκατοντάδες θέματα που αφορούσαν προβλήματα δημοτών για περιπτώσεις δημόσιας υγείας, καθαριότητας, οδικής ασφάλειας, προσβασιμότητας, ανάπτυξης και ορθής λειτουργίας πάρκων και χώρων πρασίνου, πεζοδρομίων, κεραιών κινητής τηλεφωνίας, οχληρίας κτλ.

- Με δική μας παρέμβαση και μετά από τρεις διαδοχικές παρουσιάσεις στο φορέα ασφάλειας των μαθητών, καταφέραμε να αλλάξουμε τον κυκλοφοριακό σχεδιασμό γύρω από το νέο δημοτικό σχολείο «Πεύκιος Γεωργιάδης» και την κατασκευή πεζοδρομίων σε ολόκληρη την περίμετρο και τις πέριξ περιοχές του σχολείου και την κατασκευή διαβάσεων πεζών για την ασφαλή διακίνηση των μαθητών.

- Καταφέραμε με δική μας επίμονη παρέμβαση την θετική απόφαση για δημιουργία πάρκου για σκύλους, έργο το οποίο έχει ήδη τροχοδρομηθεί και θα αρχίσει σύντομα η υλοποίηση του.

- Σε δεκάδες περιπτώσεις σταθήκαμε ΜΟΝΟΙ, αντιμέτωποι με τα υπόλοιπα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου, στο πλευρό των δημοτών προστατεύοντας, στο μέτρο των δυνατοτήτων μας, τα καλώς νοούμενα συμφέροντα τους. Στις πλείστες περιπτώσεις το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας ήταν 26 – 1. Κι όμως αυτή η μία και μοναδική ψήφος στάθηκε σε πολλές περιπτώσεις ικανή να ανατρέψει αυτές τις τεράστιες κομματικές πλειοψηφίες. Μερικά παραδείγματα:

1. Καταφέραμε με τη συνεργασία με την ομάδα αγώνα κατοίκων και καταστηματαρχών της Λεωφόρου Σταυρού να αποτρέψουμε την μετατροπή της συγκεκριμένης οδού σε λεωφόρο τετραπλής κυκλοφορίας με διαχωριστική νησίδα για την μεταφορά σε αυτή της κυκλοφοριακής συμφόρησης της περιοχής του νέου γενικού νοσοκομείο. Το Δημοτικό Συμβούλιο τάχθηκε αρχικά υπέρ της πρότασης με μοναδική εξαίρεση τη δική μας ψήφο. Ακολούθησε ένας μεγάλος αγώνας με τους κατοίκους της περιοχής που ανάγκασαν το Συμβούλιο να επανέλθει και να αλλάξει την απόφαση του. Η μια και μοναδική ψήφος δικαίωσε τον αγώνα των κατοίκων της περιοχής

2. Παρόμοια πρόταση για μετατροπή της οδού Ιφιγενείας σε λεωφόρο τετραπλής κυκλοφορίας με νησίδα, αφού η μία και μοναδική μας ψήφος έφερε την υπόθεση στο φως της δημοσιότητας, ενεργοποιήθηκαν οι δημότες και άλλαξαν και πάλι την ομόφωνη –πλην της δικής μας ψήφου- απόφαση του δημοτικού συμβουλίου.

Δυστυχώς όμως σε άλλες περιπτώσεις η δική μας έντονη διαφωνία δε στάθηκε αρκετή να αλλάξει άδικες, άσχετες ακόμα και σκανδαλώδεις αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου. Η μια και μοναδική μας ψήφος δε στάθηκε αρκετή για να αποτρέψει αποφάσεις που όχι μόνο δεν είχαν καμιά σχέση με την ευημερία των δημοτών, αλλά σε πολλές περιπτώσεις είχαν καταστροφικά αποτελέσματα, στην ποιότητα ζωής τους και στη σωστή διαχείριση των οικονομικών πόρων. Μερικά από αυτά τα θέματα, είναι:

- Δεν υλοποιήθηκε ο σχεδιασμός του Υπουργείου Συγκοινωνιών και Έργων ανάπλασης και πεζοδρόμησης του παλιού πυρήνα του Στροβόλου. Ενώ αρχικά όλοι συμφωνούσαν με το έργο αυτό που θα έδινε πνοή, ζωντάνια και κυρίως χαρακτήρα στο ιστορικό κέντρο του Δήμου, οι μερικές αντιδράσεις κάποιων καταστηματαρχών μετρήθηκαν από τα κόμματα ως ψήφοι και ο παλιός Στρόβολος παρέμεινε στο έλεος 30 περίπου χιλιάδων αυτοκινήτων να τον διαπερνούν και να τον καταστρέφουν καθημερινά.

- Δεν αποφεύχθηκε το πλημμύρισμα κάθε άδειου οικοπέδου και κάθε ταράτσας σε λεωφόρους με γιγαντοαφίσες οι οποίες έχουν μετατρέψει το Δήμο σε ένα απέραντο «πάρκο διαφημίσεων», μετατρέποντας την πόλη σε μια άχαρη σκουπιδούπολη.

- Δεν καταφέραμε να αποτρέψουμε ΟΜΟΦΩΝΗ (πλην της δικής μας ψήφου) απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου να παραχωρήσει κατά παρέκκλιση άδεια σε γνωστή αίθουσα κινηματογράφου να καταργήσει την τουαλέτα αναπήρων στο ισόγειο γιατί «χρειαζόταν τον χώρο για επέκταση του εστιατορίου» του…!!!

- Δεν καταφέραμε να αποτρέψουμε ΟΜΟΦΩΝΗ (πλην της δικής μας ψήφου) απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου να εγκρίνει ποσό που άγγιζε τις €85,000 για αποστολή των μελών της χορωδίας και του φωτογραφικού ομίλου του Δήμου, σε ταξίδι αναψυχής (χωρίς συγκεκριμένο σκοπό ή συμμετοχή σε οποιαδήποτε εκδήλωση) στην Ιταλία και Ιορδανία αντίστοιχα. Όλα αυτά εν μέσω οικονομικής κρίσης…!

Στα πέντε χρόνια της παρουσίας μας στο Δημοτικό Συμβούλιο Στροβόλου είχαμε μια πολύ έντονη, παραγωγική και δημιουργική παρέμβαση σε όλα τα θέματα. Νοιώθουμε πως καταφέραμε να φέρουμε σε πέρας την αποστολή μας στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό. Ευελπιστούμε πως με τη δική σας συμπαράσταση και ψήφο θα μπορέσουμε να συνεχίσουμε το έργο αυτό. Μαζί, με τη δική σας συμμετοχή και δύναμη θα μπορέσουμε να κάνουμε το Στρόβολο μια σύγχρονη, φιλική, προσβάσιμη και πράσινη ευρωπαϊκή πόλη.

Ανάγκη για μια πραγματική οικολογική επιλογή

Με αφορμή διάφορα δημοσιεύματα που βλέπουν το φως της δημοσιότητας, όλο και με μεγαλύτερη συχνότητα αυτές τις μέρες, σε σχέση με την ανάγκη ύπαρξης μιας πραγματικής οικολογικής - κοινωνικής επιλογής στις δημοτικές εκλογές, και σε συνδυασμό με μια πρόσφατη δημοσκόπηση που έτυχε να δω την περασμένη βδομάδα, θεωρώ πως εμείς, σαν ΚΙΝΗΜΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑΣ, έχουμε πλέον ένα χρέος απέναντι στον οικολογικά σκεπτόμενο ψηφοφόρο, τον ψηφοφόρο που είναι εδώ και καιρό αποστασιωποιημένος από τα υπάρχοντα κόμματα και την πολιτκή ζωή.

Όλοι αυτοί αποζητούν εδώ καιρό μια "άλλη" επιλογή. Ένα χώρο που να μη θυμίζει τις κομματικές "κοκοραμαχίες" κάποιων, να μη θυμίζει λαϊκισμούς και αυτοπροβολές, σύγχιση αρμοδιοτήτων και ταυτοτήτων. Θέλει ένα χώρο που θα αφοσιωθεί στο κεφάλαιο που λέγεται "περιβάλλον και κοινωνία" και θα παραμείνει εκεί. Πιστό στις διακυρήξεις και τον προορισμό του.

Ως ΚΙΝΗΜΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑΣ είχαμε από την πρώτη στιγμή διακυρήξει την αφοσίωση μας στα ιδανικά της οικολογικής ευασθησίας και της δίκαιης κοινωνίας. Ταχθήκαμε όλοι μας στο Κίνημα με στόχο να προωθήσουμε όλα τα θέματα που αφορούν το δίπτυχο οικολογία - κοινωνία, και να προσπαθήσουμε με κάθε τρόπο και μ' όλες μας τις δυνάμεις να βοηθήσουμε σε αυτό τον τομέα.

Σε κάποια στιγμή, πιστέψαμε πως η όποια εμπλοκή μας σε εκλογές θα μας μετέτρεπε σε "κόμμα". Αυτό όμως δεν είναι σωστό. Πιστεύουμε πως αν ένα κίνημα επιθυμεί να παραμείνει κίνημα πιστό στις διακυρήξεις και τους στόχους του, όχι μόνο μπορεί να παραμείνει μακριά από την πολιτική (με την έννοια της υπάρχουσας πρακτικής στην Κύπρο) αλλά έχει και χρέος, αυτούς τους στόχους και σκοπούς να τους υλοποιήσει στην πράξη.

Και η προώθηση των στόχων αυτών μπορεί καλύτερα και πιο αποτελεσματικά να γίνει μέσω της τοπικής αυτοδιοίκησης
Εδώ είναι ο χώρος που θα έπρεπε τα κινήματα και οι στόχοι τους να προωθούνται και να βρίσκουν λύσεις τα χιλιάδες χρόνια και άλυτα προβλήματα

Για αυτό και αποφασίσαμε ότι το ΚΙΝΗΜΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑΣ έχει χρέος και καθήκον να δώσει την παρουσία του στις δημοτικές εκλογές. Ως την ΜΟΝΑΔΙΚΗ οικολογική επιλογή, την ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ επιλογή για όσους θέλόυν ένα πραγματικά οικολογικό - κοινωνικό κίνημα να τους αντιπροσωπεύει. Υπάρχουν χιλιάδες ψηφοφόροι που έχουν βαρεθεί τις υπάρχουσες επιλογές και αναζητούν κάτι διαφορετικό, κάτι που να μιλά τη δική τους γλώσσα και να αφουγκράζεται τις δικές τους έγνοιες και ανησυχίες.

Πολεοδομικός σχεδιασμός και αστικό πράσινο

Η πόλη είναι ένας ζωντανός οργανισμός που γεννιέται, αναπτύσσεται, ακμάζει ή φθίνει και κάποτε πεθαίνει. Όταν οι λόγοι του θανάτου της δεν είναι εξωτερικοί π.χ. πόλεμος, σεισμοί, πυρκαγιά, αλλά είναι νοσογόνοι εσωτερικοί, η παρακμή έρχεται αργά, ελάχιστα αντιληπτή στους πολλούς και ακόμη λιγότερο αντιληπτή από τους ίδιους τους κατοίκους της, γιατί αυτοί σιγά - σιγά έχουν προσαρμοσθεί στη φθίνουσα πορεία της. Κυριότερη αιτία παρακμής και εγκατάλειψης μίας πόλης είναι η αδυναμία υγιεινής διαβίωσης με ό,τι ψυχοσωματικό περιλαμβάνει η έννοια του όρου.

Οι δυνατότητές του πρασίνου είναι ποικίλες. Να παρέχει οξυγόνο, να μεταβάλλει το κλίμα της περιοχής, να μειώνει το θόρυβο, να περιορίζει την άμεση και έμμεση ακτινοβολία, να απομονώνει, να κρύβει, να ελέγχει, να εμποδίζει τη διάβρωση του εδάφους, να συντηρεί την πανίδα, να ομορφαίνει το περιβάλλον, να βοηθά τις κοινωνικές επαφές, να διδάσκει τον άνθρωπο. Έτσι, επιγραμματικά, φαίνεται η σημασία των στοιχείων του φυσικού περιβάλλοντος στη διαμόρφωση των κατάλληλων συνθηκών διαβίωσης του ανθρώπου στις πόλεις. Στην έννοια φυσικό περιβάλλον περιλαμβάνεται όλος ο έμβιος φυτικός και ζωικός κόσμος, το φυσικό οικοσύστημα της υπαίθρου, που στοιχεία του πρέπει να επανενταχθούν στο αστικό περιβάλλον, δηλαδή το ανθρωπογενές οικοσύστημα.

Με τις ευεργετικές επιδράσεις του πρασίνου, μπορεί αν όχι να λύσει, τουλάχιστον να αμβλύνει τα προβλήματα ρύπανσης που υπάρχουν. Το πράσινο είναι αναπόσπαστο κομμάτι της δομής των πόλεων. Είναι η ίδια μας η ζωή. Η ανάγκη σημαντικής αύξησης του αστικού πρασίνου με τη δημιουργία ελεύθερων και φυτεμένων χώρων είναι κάτι που δεν αμφισβητείται. Πρέπει λοιπόν να υπάρξουν γενναίες και ριζικές προτάσεις για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Το να φυτέψουμε δέντρα ή να βάλουμε λουλούδια στις ζαρντινιέρες δεν θα λύσει το πρόβλημα. Η λύση πρέπει να είναι σφαιρική και όχι περιστασιακή. Γιατί η κακή λύση ενός προβλήματος αποτελεί συχνά τη γενεσιουργό αιτία ενός άλλου προβλήματος.

Είναι ανάγκη να υπάρξει μία πολιτική ελεύθερων και πράσινων χώρων που θα αρχίζει από το σχεδιασμό, θα προχωράει στη δέσμευση όσων ελεύθερων χώρων υπάρχουν για πράσινο και θα καταλήγει στην παραχώρησή τους στην Τοπική Αυτοδιοίκηση με στόχο να εξυπηρετήσουν συγκεκριμένες, πραγματικές και καθημερινές δραστηριότητες των κατοίκων της κάθε περιοχής. Παράλληλα θα πρέπει να υπάρξει μία αναθεώρηση του σκοπού και της λειτουργίας των υπαρχόντων χώρων πρασίνου, ούτως ώστε να μελετηθούν ξανά σύμφωνα με τις σημερινές ανάγκες, να ενωθούν σε ένα δίκτυο πρασίνου, όπου με πεζόδρομους και ποδηλατοδρόμους θα μπορεί να εξυπηρετείται ο κάτοικος της πόλης.

Στη θέση της εγκατάλειψης, των σκουπιδιών, των πρόχειρων κατασκευών που δεσπόζουν στις πίσω πλευρές των κτιρίων δημιουργείται μία περιοχή δημιουργικότητας, ζωής, χαράς και επικοινωνίας των κατοίκων όλων των ηλικιών, με υψηλή αισθητική αξία για το σύνολο της περιοχής που εφαρμόζεται η ενοποίηση, ή το σύνολο της πόλης αν το μέτρο επεκταθεί.

Άθως Αγαπητός
Δημοτικός Σύμβουλος Στροβόλου
Γενικός Γραμματέας Κινήματος Κοινωνικής Οικολογίας

Τοπική Αυτοδιοίκηση και κοινωνία των πολιτων

Πως εμείς στο Κίνημα Κοινωνικής Οικολογίας βλέπουμε την Τοπική Αυτοδιοίκηση και ποιο είναι το όραμα μας για τους Δήμους της Κύπρου.

Το "Αναπτυξιακό μας Πρόγραμμα για την περίοδο 2012 -2017
Στρατηγικός στόχος του αναπτυξιακού μας σχεδίου είναι η ανάδειξη της ποιότητας ζωής και της φυσικής και πολιτιστικής κληρονομιάς ως συγκριτικού πλεονεκτήματος της Κύπρου. Μπορούμε στους τομείς αυτούς να γίνουμε μια πρότυπη χώρα για τα ευρωπαϊκά δεδομένα. Η ποιότητα ζωής, οι ελεύθεροι χώροι, η προσιτή στέγη για κατοίκους και επιχειρήσεις, η ελκυστικότητα των πόλεων, η φιλικότητα των μέσων μεταφοράς αποτελούν προϋπόθεση για την προσέλκυση και ανάπτυξη οικονομικών δραστηριοτήτων υψηλής προστιθέμενης αξίας που θα ενισχύσουν την απασχόληση και τον δυναμισμό της οικονομίας μας.

Βελτίωση της ποιότητας ζωής στις πόλεις
Το περιβάλλον και ο πολιτισμός είναι τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της πόλης για όλους –κατοίκους, επισκέπτες αλλά και επιχειρήσεις. Αυτά πρέπει να γίνουν και οι βασικοί μοχλοί ανάπτυξης της σύγχρονης πόλης. Θέλουμε την πόλη ανταγωνιστική και δημιουργική. Πόλη όπου αξίζει κανείς να ζει, να σπουδάζει, να εργάζεται, να επενδύει, να διασκεδάζει. Πόλη που σέβεται την αρχιτεκτονική, τα μνημεία, τον πολιτισμό. Θέλουμε ο πολίτης να ταυτιστεί με την πόλη του. Να αγαπήσει ξανά τη δημόσια ζωή και τη συμμετοχή στα κοινά. Να αισθανθεί ότι η γνώμη του μετράει. Υποστηρίζουμε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο αστικής αναγέννησης που περιλαμβάνει όλες τις αρμοδιότητες και ευθύνες που αναφέρονται στη ζωή μίας πόλης: κοινωνική φροντίδα, πολιτιστικές δράσεις, οικονομικές δραστηριότητες, εκπαιδευτικές υπηρεσίες, περιβαλλοντικός σχεδιασμός. Θέλουμε την πόλη ως κέντρο καινοτομίας.

Θέλουμε Πόλη Προσβάσιμη
Για όλα τα άτομα που μπορεί να εμποδίζονται και για τα άτομα με αναπηρία.

Θέλουμε την Κοινωνική Πόλη. Να μεταφερθούν περισσότερες εκπαιδευτικές και κοινωνικές αρμοδιότητες στην αρμοδιότητα της τοπικής αυτοδιοίκησης. Από τη διαχείριση των σχολείων ως τα αστικά κέντρα υγείας.

Θέλουμε την Πράσινη Πόλη – με λιγότερα αυτοκίνητα, καθαρότερο αέρα, περισσότερο πράσινο, λιγότερα απορρίμματα. Στόχος μας θα πρέπει να είναι στο κέντρο των πόλεων οι μετακινήσεις να γίνονται μόνον με τη χρήση μέσων μαζικής μεταφοράς. Να προχωρήσουμε στη δημιουργία εκτεταμένων δικτύων ποδηλατοδρόμων. Στόχος μας είναι οι ελεύθεροι χώροι και οι χώροι πρασίνου στις μεγάλες και μεσαίες πόλεις θα αυξηθούν κατά 20%.

Θέλουμε τη Συμμετοχική Πόλη. Προτείνουμε την ετήσια λογοδοσία όλων των Δημοτικών Συμβουλίων και υποστηρίζουμε τη δεσμευτική διαβούλευση με τους φορείς της κοινωνίας και τις ΜΚΟ που αναπτύσσονται στους Δήμους.

Τι θεωρούμε εμείς Πολιτισμό
Θέλουμε μια νέα πολιτική για τον πολιτισμό που θα δίνει ευκαιρίες και δυνατότητες σε όλα τα κοινωνικά στρώματα και θα περιορίζει δραστικά τις πολιτιστικές ανισότητες: όλοι οι πολίτες πρέπει να έχουν την δυνατότητα να ονειρευτούν και να γευτούν το πολιτιστικό προϊόν. Θέλουμε μια νέα πολιτική που θα διευκολύνει τη δημιουργική καλλιτεχνική έκφραση, αλλά και την αναδιατύπωση της πολιτιστικής μας ταυτότητας με όρους του 21ου αιώνα –έτσι ώστε να διασφαλίζεται η δυναμική παρουσία στη σημερινή διεθνή σκακιέρα του πολιτισμού. Υποστηρίζουμε την ποιότητα, την καινοτομία και τον πειραματισμό.

Άθως Αγαπητός – Δημοτικός Σύμβουλος
Κίνημα Κοινωνικής Οικολογίας

Εθνικό σύστημα υγείας: το άπιαστο όνειρο

Περσυνό μου άρθρο, αλλά πάντα επίκαιρο। Αναδημοσιεύω με την ελπίδα της ευαισθητοποίησης κάποιων...

Είναι κάποιες στιγμές που η απορία, η αγανάκτηση και το αίσθημα της αδικίας, γίνονται τόσο μεγάλος κόμπος στο λαιμό, που δύσκολα πιστεύεις πως μπορείς να ξεπεράσεις ένα τόσο βασανιστικό αίσθημα.

Κτύπησε το τηλέφωνο μου πριν μια περίπου βδομάδα. Στην άλλη άκρη της γραμμής ένας παλιός φίλος και συνάδελφος, έντρομος, σε κατάσταση πανικού.
Ένα από τα τρία του παιδιά παρουσίασε ξαφνικά ένα σοβαρό πρόβλημα λευχαιμίας και είχε απόλυτη ανάγκη θεραπείας στο εξωτερικό.

Η διαδικασία δύσκολη, τα λεφτά που απαιτεί μια τέτοια θεραπεία πολλά, πάρα πολλά. Ούτε κι αν πουληθεί το σπίτι τους, το μόνο περιουσιακό στοιχείο που έχουν, δεν αρκεί. "Δουλεύω σαράντα χρόνια" μου είπε σχεδόν με λυγμούς, "πληρώνω φόρους, κοινωνικές ασφαλίσεις, ταμεία προνοίας, συντεχνίες, ιατροφαρμακευτική κάλυψη... Και λοιπόν; Τώρα που πεθαίνει το παιδί μου, ποιος με καλύπτει;"
Κανείς. Δυστυχώς στην ευρωπαϊκή Κύπρο του 2010, κάθε φορά που ένα παιδί, ένας πολίτης χρειαστεί τέτοιου είδους θεραπείες, κανένας δεν είναι "υπεύθυνος", "υπόχρεος" ή "υπόλογος" για να δώσει ένα χέρι βοήθειας στους ταλαιπωρημένους ανθρώπους.

Έφερα στο μυαλό μου τις συζητήσεις που άκουσα (σε κάποιες συμμετείχα κιόλας) εδώ και 20 περίπου χρόνια για το Εθνικό Σχέδιο Υγείας.

Ένα σχέδιο, όπως λέγανε τότε, που θα κάλυπτε τα πάντα και κανένας πολίτης αυτού του τόπου δεν θα ‘χε πια ανάγκη να "ζητιανεύει" κάθε φορά που χρειαζόταν μια σοβαρή εγχείρηση ή θεραπεία...

Ένα σχέδιο που θα σταματούσε μια για πάντα την απαράδεκτη "έκθεση" μικρών παιδιών με σοβαρά προβλήματα υγείας, την περιφορά τους σε πλατείες και εκδηλώσεις (σαν αρκούδες σε πανηγύρια) για να αποφασίσουμε εμείς, οι "φιλεύσπλαχνοι, καλόκαρδοι και ευαίσθητοι" Κύπριοι να δώσουμε το κάτι τις μας...
Ένα σχέδιο που θα σεβόταν την αξιοπρέπεια αλλά και το δικαίωμα του φορολογούμενου πολίτη στην υγεία, το δικαίωμα του στη ζωή...
Ένα σχέδιο που θα έδινε ελπίδα και δικαίωμα στα παιδιά με σοβαρά προβλήματα υγείας να συνεχίσουν να χαμογελούν, να ελπίζουν και να ονειρεύονται...

Προσπάθησα να καθησυχάσω το φίλο μου και το υποσχέθηκα να βοηθήσω όσο μπορώ. Όσο μπορώ. Αν είναι δυνατόν να κινδυνεύει ένα παιδί να χάσει τη ζωή του κι εμείς να κάνουμε "ότι μπορούμε". Κι αν αυτό το "'όσο μπορώ" δεν είναι αρκετό;

Αηδίασα στη σκέψη όλων των παχουλών λόγων των πολιτευτών , των πολιτικών και των πολιτικάντηδων.
Αηδίασα στη σκέψη όλων αυτών που ακούμε καθημερινά για επενδυτικά σχέδια δισεκατομμυρίων, για εμπορικά κέντρα, ξενοδοχεία μαμούθ, εκκλησίες 26 μέτρων.
Δεν ξέρω πόση είναι η δική μου ευθύνη, αν έχω οποιαδήποτε ευθύνη σε όλο αυτό το θέατρο της βλακείας, της υποκρισίας και της ψευτιάς...

Νοιώθω όμως την ανάγκη να ζητήσω ένα μεγάλο συγνώμη από το φίλο μου. Ένα συγνώμη γιατί δεν ξέρω πως να τον βοηθήσω αυτή τη στιγμή που ανεβαίνει το Γολγοθά του φορτωμένος τον τεράστιο σταυρό του...

Πόσο λάθος πήραμε τη ζωή μας...

Έχουμε πλεονάζοντες αστυνομικούς;

Έχουμε πλεονάζοντες αστυνομικούς; Ερώτημα που μου γεννήθηκε πρόσφατα από κάτι που έτυχε να δω...

Τώρα θα μου πείτε, ο κόσμος καίγεται εσύ τι κάθεσε και γράφεις; Ίσως να έχετε και δίκαιο, είναι όμως κάποια πράγματα που σου "φακκούν" κέντρο και δεν μπορείς να μην τα αναφέρεις. Περνούσα προχθές από την οδό Σουλίου, στο Στρόβολο.

Πρόκειται για μια πάροδο της Λεωφόρου Αθαλάσσας, απέναντι από την Αστυνομική Διεύθυνση Στροβόλου. Γύρω στις 1 το μεσημέρι. ΤΕΣΣΕΡΕΙΣ ολόκληροι αστυνομικοί της ομάδας "Ζ" στέκονταν εκεί για έλεγχο. Καμιά ζώνη, κανένα κινητό, τα γνωστά. Βέβαια, καλά κάνουν τη δουλειά τους οι άνθρωποι, αλλά τέσσερα άτομα ρε παιδιά;

Για μια δουλειά που μπορεί άνετα να την κάνει ένας; Μετά λέμε ότι έχουμε έλλειψη προσωπικού, θέλουμε κι άλλα όργανα στο σώμα και μάλιστα σε καιρούς που υποτίθεται πως έχουμε κρίση και πρέπει να γίνει εξοικονόμηση στις δημόσιες δαπάνες.

Κι αν για ένα τόσο απλό κι ασήμαντο θέμα όπως είναι ο έλεγχος για ζώνη και κινητο, χρειάζονται 4 άτομα, πόσοι θα χρειάζονται για ένα σοβαρό περιστατικό, ένα έγκλημα, μια κλοπή;

Άστε που με τέτοια κατάσταση, πάει χαμένη και η όλη επιχείρηση. Θα μαζέψουν καμιά 200ρια, 300ρια ευρώ από τα πρόστιμα, πάνε όλα στους μισθούς των τεσσάρων αστυνομικών...

Που ήσουν, δηλαδή, πούποτε......!!!!!!!!!

Ένοχοι: ΚΑΝΕΝΑΣ

37 χρόνια μετά το πραξηκόπημα, την τουρκική εισβολή, την προσφυγιά, τους αγνοούμενους...
Ένοχοι: ΚΑΝΕΝΑΣ

12 χρόνια μετά το έγκλημα του χρηματηστηρίου, το ξεκλήρισμα οικογενειών, την πτώχευση χιλιάδων συμπατριωτών μας...
Ένοχοι: ΚΑΝΕΝΑΣ

9 χρόνια μετά την πτώση του ελικοπτέρου της Εθνικής Φρουράς που προκάλεσε το θάνατο του αρχηγού της ΕΦ Ευάγγελου Φλωράκη και σε αλλους τεσσερεις αξιωματικους...
Ένοχοι: ΚΑΝΕΝΑΣ

6 χρόνια μετά την αεροπορική τραγωδία της "Ήλιος" και τους 121 νεκρούς...
Ένοχοι: ΚΑΝΕΝΑΣ

6 χρόνια από τη συντριβή στο Κολόσσι εκπαιδευτικού πολεμικού αεροπλάνου PC9 που στοίχησε τη ζωή σε δύο πιλότους της ΕΦ...
Ένοχοι: ΚΑΝΕΝΑΣ

5 χρόνια από την πτώση ελικοπτερου τύπου Mi-35 στην αεροπορική βάση «Ανδρέας Παπανδρέου» στην Πάφο που στοίχησε τη ζωή σε δυο χειριστές...
Ένοχοι: ΚΑΝΕΝΑΣ

2 χρόνια από την ανατροπή στρατιωτικού οχήματος τύπου «Άκμακ» που στοίχησε τη ζωή σε έφεδρο αξιωματικό...
Ένοχοι: ΚΑΝΕΝΑΣ

9 μέρες μετά την έκρηξη στο Μαρί και τον τραγικό θάνατο 13 μελών του στρατού και της πυροσβεστικής υπηρεσίας...
Ένοχοι: ΚΑΝΕΝΑΣ

100 χρόνια από σήμερα, μετά από όλα τα εγκλήματα, την αδιαφορία,
τις ατασθαλίες, τις τσαπατσουλιές, τους ανεύθυνους χειρισμούς
που θα ακολουθήσουν...
Ένοχοι: ΚΑΝΕΝΑΣ και ΠΟΤΕ...!!!

ΦΤΑΙΜΕ ΟΛΟΙ

Δανείζομαι τον τίτλο από τον φίλο τον Κώστα Πατίνι0. Φταίμε ΟΛΟΙ.
Φταίμε ΟΛΟΙ, σωστά. Και όσοι με πίκρα σιωπούν και παρακολουθούν με αγωνία την τηλεόραση, και όσοι βγήκαν στο δρόμο ως “δήθεν” αγαναχτισμένοι, και όσοι “ξωπανάϋρα” κάμνουν δηλώσεις και μας ενημρώνουν…

ΟΛΟΙ. Ένας λαός με ειδικότητα στην αυτοκαταστροφή, με μηδενικές ικανότητες, με μια αυτοεκτίμηση θεόρατη, που πιστεύουμε ακράδαντα πως είμαστε οι καλύτεροι, οι εξυπνότεροι, οι μόνοι μορφωμένοι, οικονομικά, κοινωνικά πολιτικά… Την τύφλα μας δεν ξέρουμε μα τα ξέρουμε όλα.

Έχουμε χτίσει ένα χαζοχαρούμενο μικρόκοσμο, βάλαμε μέσα κάθε λογής κόμπλεξ και αποθημένο, τον πασπαλίσαμε με κιτσαριό του κερατά, με υφάκι, ανασφάλειες, "ξυππασιές".

Βλέπουμε που μας οδηγούν, βλέπουμε τις αδιαφορίες, τις βλακίες, τις εγκληματικές αμέλειες, το τσαπατσουλιό, αλλά αντιδρούμε (μόνο φραστικά) ανάλογα με την κομματική μας κληρονομιά. Αν το εκάστοτε συμβάν προέρχεται από το "αντίπαλο" κόμμα, τότε φωνάζουμε, διαμαρτυρόμαστε, ζητούμε παραιτήσεις και ενίοτε, "παραδειγματικές τιμωρίες". Αν όμως στην εξουσία είναι "οι δικοί" μας τότε είτε σκάζουμε και περιμένουμε καμιά βδομάδα να ξεχαστεί το όποιο κακό, ή προσπαθούμε να βρούμε δικαιολογίες, σημεία, σημάδια, ελαφρυντικά.

Τα βλέπουμε όλα αυτά αλλά δεν μας καίγεται καρφί. Κάθε φορά μας αρπάζουν από τη μύτη και μας κουβαλούν στην κάλπη, τους ψηφίσζουμε, χαιρόμαστε που "κερδίσαμε" (;) και πάλι από την αρχή... Στην ηλίθια τη ζωή μας, την άχαρη ύπαρξη μας, τον εγκεφαλικό αυνανισμό μας και την περηφάνεια μας για τον άσχετο κι αχάπαρο μικρόκοσμο μας.

Είμαστε ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ, άσχετοι με κάθε έννοια, αρνάκια που το παίζουν λύκοι και λιοντάρια...

Πάμε να διαμαρτυρηθούμε, έλεγε το μήνυμα σήμερα το πρωί. Ποιοι να διαμαρτυρηθούν ρεεεε; Εμείς; Και σε ποιους; Σε αυτούς που θεωρούμε (οι μισοί) ως περίπου "Θεούς"; Ή οι άλλοι στους επόμενους τους οποίους (οι άλλοι μισοί) θεωρούν ως περίπου "Θεούς";

Για πραγματικά, ανθρώπινες πόλεις...

Το σύνθημα «Ανθρώπινες πόλεις» δεν είναι απλά ένα εύηχο σλόγκαν που κάνει την εμφάνιση του σε μια προεκλογική περίοδο. Είναι μια πρόταση που πηγάζει μέσα από τις ηθικές αρχές της κοινωνικής δικαιοσύνης και της παγκόσμιας οικολογικής ιδεολογίας και που αντικατοπτρίζει τις θέσεις του Κινήματος Κοινωνικής Οικολογίας από την πρώτη μέρα της ίδρυσης του.

Τι σημαίνει όμως ο όρος «ανθρώπινη πόλη»; Πως εννοούμε αυτό μας το σύνθημα και πως, έμπρακτα και ουσιαστικά, προσπαθούμε να το κάνουμε πράξη στην καθημερινή ζωή. Ανθρώπινη πόλη, στο δικό μας μυαλό, σημαίνει μια πόλη σωστά οργανωμένη, καθαρή, με συντονισμένες υπηρεσίες, λειτουργικότητα αλλά κυρίως φιλική στους δημότες. Σε όλες τις ομάδες των δημοτών.

Γιατί, το γεγονός ότι μια πόλη είναι φιλική σε μια μόνο μερίδα των κατοίκων της, έστω κι αν αποτελεί την πλειοψηφία, αυτό δεν είναι καθόλου αρκετό. Η δική μας προσπάθεια, στρέφεται στη μετατροπή των Δήμων και Κοινοτήτων σε πλήρως προσβάσιμους και λειτουργικούς για όλες τις ομάδες δημοτών και κυρίως τις ομάδες των κινητικά εμποδιζόμενων ατόμων όπως οι ανάπηροι, οι τυφλοί, οι υπερήλικες, τα μικρά παιδιά κοκ.

Δυστυχώς μέχρι σήμερα, παρά τις όποιες προσπάθειες, τις οποίες δε μηδενίζουμε σε καμιά περίπτωση, δεν έχουν γίνει όλα όσα έπρεπε να γίνουν. Σήμερα, οι Δήμοι έχουν τεράστιες ελλείψεις πεζοδρομίων. Ακόμα και σε μεγάλες λεωφόρους, οι πεζοί, και κυρίως οι ομάδες που αναφέρονται πιο πάνω, αναγκάζονται να περπατούν στο οδόστρωμα, πολλές φορές θέτοντας σε κίνδυνο ακόμα και τη ζωή τους. Για τα άτομα με δυσκολία στην κίνηση, δεν υπάρχει σχεδόν καμιά σημαντική φροντίδα.

Επικρατεί μια απαράδεκτη κατάσταση και πολλοί δημότες αναγκάζονται να μένουν στο σπίτι, μη έχοντας άλλη επιλογή. Και στις περιπτώσεις όμως που υπάρχουν πεζοδρόμια, η κατάσταση δεν είναι καλύτερη. Πολλά από αυτά δεν διαθέτουν τις αναγκαίες ράμπες και ως εκ τούτου δεν είναι προσβάσιμα. Είναι βέβαια και το άλλο φαινόμενο που παρατηρείται και προκαλεί πρόσθετα προβλήματα. Στα περισσότερα πεζοδρόμια, σταθμεύουν τα αυτοκίνητα, τοποθετούνται οι κάδοι απορριμμάτων και ανακύκλωσης, στοιβάζονται κιβώτια, μπαίνουν διαφημιστικές πινακίδες, διενεργούνται πάσης φύσεως «εργασίες»... Στο μόνο που δεν χρησιμεύουν είναι να χρησιμοποιούνται από τους πεζούς.

Έχουμε επανηλημένα θέσει σε όλα τα επίπεδα και τους αρμόδιους φορείς, το θέμα προσβασιμότητας σε κτίρια δημόσιας χρήσης, υπηρεσίες και οργανισμούς. Είναι για μας αδιανόητο το 2011, σε ευρωπαϊκούς δήμους, ένας ανάπηρος να μη μπορεί να μπει με το τροχοκάθισμα του σε ένα περίπτερο, ένα φούρνο ή ακόμα χειρότερα, σε ένα υπουργείο!!!...

Πολιτικά κόμματα, οι ηθικοί αυτουργοί του ποδοσφαιρκού εγκλήματος

Εδώ και δεκαετίες χρησιμοποιούν και ενίοτε ασελγούν πάνω στο ποδόσφαιρο με μοναδικό σκοπό να κρατούν τα ποσοστά των κομμάτων τους.

Εδώ και χρόνια μας δουλεύουν ψιλό γαζί, πως τάχα νοιάζονται για το καλό του αθλήματος και ότι "θέλουν" να σταματήσει η βία και η πλήρης, αχαλίνωτη και σχιζοφρενική κομματικοποίηση του ποδοσφαίρου.

Μια ζωή τώρα βλέπουν τα "λάθη" της απέναντι κερκίδας, προσπαθώντας με χίλες δυο μαλαγανιές και βλακώδης δικαιολογίες και μισόλογα να κατηγορήσουν τους "αντίπαλους" και να υπερσπιστούν τους "δικούς" τους.

Κάθε φορά που τα άβουλα και άνοα οπαδάκια τα σπάσουν, τα κάψουν και τα κάνουν γυαλιά καρφιά, βλέπουν την μεγάλη ευκαιρία να προωθήσουν τα κόμματα τους και να μειώσουν τα αντίπαλα.

Όλοι εσείς που βγήκατε σήμερα, την περασμένη βδομάδα, πέρσυ, πρόπερσυ ή πριν 5, 10 και 20 χρόνια να "κακίσετε" τάχα τα έκτροπα εντός και εκτός γηπέδων, ΕΙΣΤΕ ΟΙ ΗΘΙΚΟΙ ΑΥΤΟΥΡΓΟΙ αυτών των κακών. Είστε εσείς που εκμαιεύεται κάθε βρισιά, κάθε καυγά, κάθε κάψιμο και κάθε σπάσιμο από τους οπαδάκους των ομάδων.

Όλοι εσείς που σήμερα και πέρσυ και πριν 5, 10 χρόνια, βρήκατε την ευκαιρία να "κτυπήσετε" την (όποια) κυβέρνηση, θα επρεπε να μπείτε στο σπίτι σας να κρυφτείτε। Για για όλα, ΜΑ ΓΙΑ ΟΛΑ, απόλυτη, μοναδική και εγκληματική ευθύνη για την κατάντια, την παρακμή και την πρωτόγονη συμπεριφορά νέων ανθρώπων, σε μια υποτιθέμενη ευρωπαϊκή χώρα, τον 21ο αιώνα, έχετε ΜΟΝΟ εσείς!

Για την ντροπή και τον εξευτελισμό της όποιας ανθρώπινης αξιοπρέπειας που συνεχίζει ακάθεκτη εδώ και δεκαετίες να καταστρέφει κάθε έννοια αθλητισμού και πολιτισμού, οι μόνοι που πρέπει να ζητήσουν ΣΥΓΝΩΜΗ είστε εσείς, πολιτικοί και πολιτικάντηδες, παραστεκάμενοι και φερέφωνα της όποιας κομματικής σκοπιμότητας...

Αν είχατε έστω και ένα δράμι ευθειξίας, αντί να βγαίνατε σήμερα να κάμετε μαθήματα λογικής και σωστής συμπεριφοράς, θα έπρεπε απλά να παραιτηθείτε από υποψήφιοι και να φεύγατε μια για πάντα από το προσκήνιο. Αν είχατε...

Μην με ψηφισετε... Δεν θα είμαι υποψήφιος!!!

Χωρίς πολλά πολλά λόγια....

- Επειδή δεν μπορώ να σας λύσω το Κυπριακό...
- Επειδή δεν είμαι ειδήμωνας οικονομολόγος, διεθνολόγος, μετερεολόγος, κοινωνιολόγος, ούτε καν ηλεκτρολόγος
- Επειδή δεν κατάφερα να κρύφω τα συναισθήματα μου
- Επειδή δεν μου περνούν οι μυστικές συμφωνίες
- Επειδή έχω ήδη αφορολόγητο αυτοκίνητο!!!!!!!!
- Επειδή δεν θα εκλεγόμουν, anyway!!!
- Επειδή τα €500 για το παράβολο, εν πολλά για μένα...

Έτσι, βολευτείτε με όλους τους υπόλοιπους. Υπάρχουν άλλωστε τόοοοοοοοοοοοσοι πολλοί και ειδικοί, που σας αγαπούν, σας σέβονται και θα σας βγάλουν ασπροπρόσωπους!!!

Καρακάξες και σπουργίτια - Η "ελεύθερη" αγορά!

Πρωί του Σαββάτου καθόμουν στη βεράντα του σπιτιού μου απλαμβάνοντας τον πρώτο καφέ...
Παρατήρησα απέναντι, στο δρόμο ένα σπουργίτι να τσιμπολογά ένα κομμάτι ψωμί που κάποιος πέταξε στη μέση του δρόμου. Το έχουμε αυτό το "προτέρημα" στην Κύπρο. Ότι δε θέλουμε, το πετάμε. Στο δρόμο, στα άδεια οικόπεδα, στο ύπαιθρο, στη θάλασσα!

Σε μερικά λεπτά άλλα 5-6 σπουργίτια ήρθαν να συντροφέψουν το πρώτο στο αναπάντεχο πρόγευμα τους... Σε λίγο έκαμε την εμφάνιση του κι ένα φιλικουτούνι. Δεν είναι περιστέρι, ένα άλλο, συγκενικό πουλί. Στη θέα του φιλικουτουνιού, τα σπουργίτια ξαφνιάστημαν, πέταξαν μακριά αφήνοντας το νέο "πελάτη" του ψωμιού μόνο του.

Αυτό όμως δεν κράτησε πολύ. Δευτερόλεπτα μετά ένα ένα τα σπουργίτια ξεθάρευαν κι έρχονταν να συνεχίσουν το γεύμα τους. Σε κάποια στιγμή ένα δεύτερο φιλικουτούνι έκαμε την εμφάνιση του, μπαίνοντας στην παρέα που μεγάλωνε. Αυτή τη φορά τα σπουργίτια ούτε που παρατήρησαν την άφιξη του νέου συνδετημόνα.

Το μεγάλο φαγοπότι όμως δεν κράτησε πολύ. Από την κεραία της τηλεόρασης του απέναντι σπιτιού, εκεί που συνήθως κάθεται η πελώρια μαυρόασπρη καρακάξα, χύμηξε απειλητικά στη μέση της πουλλοπαρέας. Σπουργίτια και φιλικουτούνια απο φύγει φύγει... Η καρακάξα στάθηκε θριαμβευτικά πάνω από το ψωμί, το άρπαξε με το ράμφος της και πέταξε μαζί του στην ταράτσα του σπιτιού. Αμέσως βέβαια κατάλαβε πως ήταν απλά... ψωμί, άρα εντελώς άχρηστο γι' αυτήν. Το άφησε εκεί και στάθηκε να το φυλάει. Μια δυο προσπάθειες από τα σπουργίτια να κοντέψουν στο ψωμί απέβησαν άκαρπες αφού η άκαρδη καρακάξα δεν άφηνε κανένα να κοντέψει στο λάφυρο της.

Λάφυρο; Τι να πω; Η καρακάξα απέκτησε ένα λάφυρο το οποίο της ήταν εντελώς άχρηστο αφήνοντας νηστικά καμιά δεκαριά πουλιά. Τι μου θυμίζει αυτή η ιστορία, τι μου θυμίζει;

Το συμπέρασμα; Τροφή (πλούτος;) υπάρχει αρκετή για όλους. Κάποιοι (λίγοι) όμως συσσωρεύουν τεράστιες ποσότητες τις οποίες ούτε χρειάζονται ούτε ποτέ θα χρησιμοποιήσουν, αφήνοντας τους πολλούς πεινασμένους και στερημένους.

Έτσι πάει η οικονομία της "ελεύερης" αγοράς, της σύγχρονης κοινωνίας μας. Σε μια κοινωνία όπου συνήθως, λόγο και δικαιώματα απολαμβάνουν οι καρακάξες ενώ τα σπουργίτια και τα φιλικουτούνια βλέπουν από μακριά...!!!

Καλό ταξίδι φίλε Άκη...

Σαλπάρισες μονάχος κι έκοψες τα σκοινιά
Καλό ταξίδι να 'ναι...

Πρίν τέσσερα περίπου χρόνια ήρθα αντιμέτωπος με την γνωστή γραφειοκρατία, τους "κανονισμούς", την άρνηση και τα μικροσυμφέροντα κάποιων δημοσίων υπαλλήλων και κάποιων "εκπαιδευτικών".

Η κοινότητα Ακακίου και 3-4 άλλες γειτονικές κοινότητες ζητούσαν επίμονα να λειτουργήσει μονάδα ειδικής εκπαίδευσης στο χωριό τους για να να μην αναγκάζονται οι γονείς των παιδιών με ειδικές ανάγκες να πηγαινοέρχονται μίλια ολόκληρα καθημερινά, πήγαινε - έλα να μεταφέρουν τα παιδιά σε άλλη κοινότητα που λειτουργούσε ειδική μονάδα.

Στο Δημοτικό σχολείο Ακακίου υπήρχε ειδικός χώρος με σχετική πρόνοια. Υπήρχε όμως και η άρνηση. Η οποία δεν ξέρω από που ακριβώς προερχόταν, έβγαινε πάντως προς τα έξω μέσω της διευθύντριας του σχολείου. "Δεν είχαν χώρο", "δεν είχαν προσωπικό", "δεν ήταν έτοιμοι" και άλλα πολλά προσκόμματα.

Μήνες ολόκληρους πηγαινοερχόμουν προσωπικά με συνοδεία ένα - δυό γονιών σε γραφεία, υπεύθυνους, ειδικούς και ανιδείκευτους. Η πόρτες ήταν όλες κλειστές. Ερμητικά κλειστές. Αναμφίβολα, κάποιοι γονείς προσπαθούσαν με όλη τους τη δύναμη και τις "γνωριμίες" τους να μην επιτρέψουν στα παιδιά με ειδικές ανάγκες να φοιτούν στο ίδιο σχολείο με τα δικά τους, υγειή βλαστάρια. Συμπεριφορά γνωστή, υποκρισία και ιδιοτέλεια που πηγάζει από την αμάθεια και την αναισθησία.

Η τελευταία μας ελπίδα για να καταφέρουμε το σκοπό μας ήταν ο Υπουργός Παιδεία. Αποτάθηκα προσωπικά στον Άκη Κλεάνθους. Σε τρεις μέρες με πήρε τηλέφωνο η ιδιαιτέρα από το υπουργικό γραφείο και μου ζήτησε να πάω την επομένη στο δημοτικό σχολείο ΑΚακίου όπου θα πήγαινε και ο ίδιος για μια σχολική εκδήλωση. Πήγα με δυό από τους γονείς των παιδιών με ειδικές ανάγκες...

Χρειάστηκαν τέσσερα με πέντε λεπτά παράθεσης του θέματος από τον υποφαινόμενο! Αμέσως ο Άκης έδωσε τη λύση. ΘΑ ΓΙΝΕΙ Η ΕΙΔΙΚΗ ΜΟΝΑΔΑ, είπε. Το θέμα τελείωσε! Απλά γιατί σε ένα τέτοιο θέμα ΔΕΝ μπορούμε να πούμε όχι! Και τα παιδιά με ειδικές ανάγκες και οι γονείς τους δικαιώθηκαν.

Είχα ξεχάσει αυτή την ιστορία. Ο σημερινός τόσο άδικος και αναπάντεχος θάνατος του αγαπητού φίλου Άκη Κλεάνθους μου την υπενθύμισε.

Και είμαι σίγουρος πως πολλές τέτοιες παρόμοιες ιστορίες θα κρατούν ζωντανή τη μνήμη του.

Αγαπητέ φίλε Άκη, καλό ταξίδι νάναι...

Άσε τα ψέματα

Του Σωκράτη Μάλαμα

(Αφιερωμένο σε όλους αυτούς που μας κλείνουν με λάσπη τα μάτια...)

Κλείνω τα μάτια και κοιτάζω τις σκιές
χίλια βουνά και θάλασσες βαθιές
σπηλιές και ξέφωτα νεράιδες και γητειές
ένα καμίνι με καταπίνει

Α! τα ρούχα μου μυρίζουνε φωτιά
Ε! ε! άσε τα ψέματα και βγές απ’ τον τεκέ
Α! τα ρούχα μου μυρίζουνε φωτιά
Ε! ε! άσε τα ψέματα και βγές απ’ τον τεκέ

Άρχοντα σβήσε τα παλιά σου μυστικά
άναψε σπίρτο να σε βρει καμιά αγκαλιά
Κόλπα κι αινίγματα μ’ ανάβουν το μυαλό
δεν έχω δρόμο κι ουρανό

Ε! γεμάτο το δισάκι μου ψωμί
Τι! τι! τι! τηλεπαιχνίδια κι ένα πλαστικό βιολί
Ω! δεκάρα τσακιστή για το γαμπρό
Α! πριν παντρευτείς να σε φιλήσω μια φορά

Λέω παραμύθια να ξορκίσω το κακό
να γίνουν όλα μαγικά μ’ ένα χορό
Σκάλα μ’ ανέβασες πριν πέσω χαμηλά
τώρα γυρίζω στα παλιά

Α! παιχνίδι της γυναίκας τα φιλιά
Αχ! Α! Α! παιχνίδι μ’ έκανε μια νόστιμη κυρά
Ω! δεκάρα τσακιστή για το γαμπρό
Α! πριν παντρευτείς να σε φιλήσω μια φορά

Μετά από 40 χρόνια εκλογικής εμπλοκής...!

Από τα πρώτα χρόνια της εφηβίας μου, από τις αρχές της δεκαετίας του '70 δηλαδή, μέχρι και το 1990, ήμουν από λίγο έως και πάρα πολύ μπλεγμένος στις προεκλογικές εκστρατείες του τόπου μας!
Σαν στέλεχος μαθητικών οργανώσεων, οργανώσεων νεολαίας και ως νεαρό, τότε, μέλος κόμματος. Μια ολόκληρη εικοσαετία!!!

Από το 1991 ξεκίνησε η "καριέρα" των υποψηφιοτήτων μου. Ως Δημοτικός Σύμβουλος αρχικά, Βουλευτής μετέπειτα, Ευρωβουλευτής, ξανά Δημοτικός Σύμβουλος, ξανά Βουλευτής, ξανά Δημοτικός Σύμβουλος... Άλλη μια ολόκληρη εικοσαετία!!!

Σύνολο 40 χρόνια (φούρναρης) με 4 υποψηφιότητες στην τοπική αυτοδιοίκηση, 2 για την Βουλή των Αντιπροσώπων και μιά για το Ευρωκοινοβούλιο. Με δυό πετυχεμένες προσπάθειες το 1992 και 2007 στο Δημοτικό Συμβούλιο Στροβόλου...

Φέτος; Α, φέτος είναι η χρονιά μου. Φέτος δεν θα τρέχω να μαζεύω ψήφους και σταυρούς, δεν θα μοιράζω φυλλάδια και κάρτες (υποσχέσεις ούτως ή άλλως δεν μοίρασα ποτέ), δεν θα στείλω επιστολές, email ή άλλα προεκλογικά ντερτίπια! Δεν θα πάω σε σοβαρές, βλακώδης ή νερόβραστες εκπομπές τηλεόρασης ή ραδιοφώνου, δεν θα στείλω το "βιογραφικό" μου σε εφημερίδες με απαντήσεις σε ερωτήματα του τύπου "τι φαί σου αρέσει", "ποια ομάδα υποστηρίζεις", "τι ζώδιο είσαι", "τι αυτοκίνητο οδηγάς ή που έχεις αγοράσει εξοχικό"...

Φέτος, προεκλογικά δεν θα μου υποσχεθούν 10 χιλιάδες άτομα ότι θα με ψηφίσουν, θα πάρω 500 σταυρούς τη μέρα των εκλογών και την επομένη θα μου πουν 5--6 χιλιάδες ότι με ψήφισαν...

Φέτος δεν θα περιμένω καμιά έδρα ούτε τις μέρες των δημοσκοπήσεων ούτε το βράδυ των εκλογών. Στις 22 του Μάη δε θα ξυπνίσω από τις 6 το πρωί, να γυρίσω όλα τα εκλογικά κέντρα και δεν θα πάω στην καταμέτρηση των ψήφων!!!

40 χρόνια μου πήρε να αντιληφθώ πως όλα αυτά που έκανα με τόσο πάθος και μανία, τα έξοδα, τα τρεχάματα, οι αγωνίες, η πίεση και το σκόρσο 3-4 μηνών, τελικά δεν θα μου έλειπαν καθόλου, δεν θα τα νοσταλγούσα ούτε μια στιγμή, αλλά αντίθετα θα μου ήταν εντελώς αδιάφορα...

Μετά από 40 χρόνια, επιτέλους ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ, ΑΝΕΤΟΣ και ΗΡΕΜΟΣ! Είναι ωραίες οι εμπειρίες, δε λέω. Αλλά μετά από τόοοοοοοοσες εμπειρίες, καταλαβαίνεις τελικά πως "ο θησαυρός" δεν ήταν παρά μόνο άνθρακες.

Καλό κουράγιο σε όσους επιμένουν (ξεροντας πως δεν έχουν καμιά ελπίδα εκλογης) να γεμίζουν τα ψηφοδέλτια με τα ονόματα τους και τα γραμματοκιβώτια με τα φυλλάδια και τις φωτογραφίες τους...

Και για όλους εκείνους τους "ρομαντικούς" που ειλικρινά ή ιδιοτελώς υπόσχονται πως θα αλλάξουν τον κόσμο, ο Νίκος Γκάτσος το έχει προβλέψει εδώ και πολλά χρόνια... Καληνύχτα Κεμάλ, αυτός ο κόσμος δε θα αλλάξει ποτέ. Καληνύχτα...!

Άλλα λόγια θκιε παπά...

Είναι πολλές φορές τόση η μανία κομμάτων και μομματιδίων να πουν κάτι, να ανακοινώσουν κάτι, να φανούν τελοσπάντων στις ειδήσεις, τις εφμερίδες και τα μπλοκς, που δεν καταλαβαίνουν καν τι λένε, ή γιατί το λένε.

Το να δηλώνεις δηλαδή στις 2 Μαρτίου 2011 "Επίθεση στη Λιβύη: Η Κύπρος να μείνει έξω από τα Νατοϊκά σχέδια" είναι μια θέση. Μια πολιτική θέση αν την δεις από μόνη της, δεν περιέχει τίποτε το κακό ή το μεμπτό.

Αν όμως, την ΙΔΙΑ ΑΚΡΙΒΩΣ ΜΕΡΑ, 2 Μαρτίου 2011, το ίδιο κόμμα βγάλει μιαν άλλη ανακοίνωση με τίτλο "Δυστυχώς προέκυψε veto από τον Πρόεδρο" με αφορμή το βέτο του Προέδρου για την πρόταση της πλειοψηφίας της Βουλής για ένταξη στο Νατοϊκό Συνεταιρισμό για την Ειρήνη, τότε καταλαβαίνει κάποιος πόση σύγχιση και πόσο αλαλούμ επικρατεί στα μυαλά κάποιων.

Όλα αυτά είναι αποτέλεσμα της ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΗΣ και ακαταλαβίστικης εκτυροπής που έχει πάρει η πολιτική μας ζωή και τα κόμματα. Τα οποία κόμματα, έχουν μπει σε ένα τούνελ μιμητισμού και το ένα μιμείται το άλλο με απαράμιλλο ζήλο και τακτική.

Μεγάλοι και μικροί, διαφορετικοί και ταυτόσημοι. Όλοι γίνανε ένα κουβάρι με μπλεγμένα μαλλια, ή αλλιώς μαλλιά κουβάρια.

Πάει και η διαφορετικότητα πάνε και όλες οι παλιότερες προκυρήξεις. Απλά ανοίγουν το στόμα τους κι ότι βγει, βγήκε... Κανένα μέτρο και κανένας φραγμός!!!

Οι πελατιακές σχέσεις των κομμάτων

Διάβασα πρόσφατα την πιο κάτω ανακοίνωση και μου γεννήθηκαν τεράστιες απορίες. Απορίες που υπό κανονικές συνθήκες θα έπρεπε να ξεσήκωναν θύελλες και τυφώνες αντιδράσεων από τους δήθεν "ευαισθητοποιημένους"¨πολίτες αυτού του τόπου. Πλην όμως, κανένας δεν φάνηκε να διαμαρτύρεται ή έστω να διερωτάται. Γιατί άραγε οι εταιρείες, μεγάλες ή μικρές να δίνουν λεφτά στα πολιτικά κόμματα;

Ας δούμε όμως την είδηση πρώτα: "Η Κυπριακή Βουλή ψήφισε νόμο για την εγγραφή και χρηματοδότηση των πολιτικών κομμάτων, με την οποία τίθεται πλέον ένα πλαίσιο μέσα στο οποίο θα λειτουργούν τα πολιτικά κόμματα, ενώ ταυτόχρονα θα ισχύουν περιορισμοί στις εισφορές και χορηγίες που θα δέχονται από ιδιώτες και εταιρείες. Η ψήφιση του νόμου έγινε μέσα από αναφορές ότι "υπάρχουν εισφορές με μαύρο χρήμα και ακόμα χρηματοδότες που δίδουν σε όλα τα κόμματα, με σκοπό την εύνοιά τους για συγκεκριμένες νομοθεσίες ή ρουσφέτι". Για να μειωθούν ή και να εξαλειφθούν οι ύποπτες και σκοτεινές χρηματοδοτήσεις θα υπάρχει έλεγχος από το Γενικό Ελεγκτή της Δημοκρατίας. Ο νόμος προβλέπει ότι κάθε ιδιωτική εισφορά από φυσικό πρόσωπο προς πολιτικό κόμμα θα επιτρέπεται μόνο μέχρι του ποσού των 8 χιλ. ευρώ για κάθε έτος, από εταιρείες περιορισμένης ευθύνης μέχρι 20 χιλ. ευρώ και εταιρείες εισηγμένες στο Χρηματιστήριο μέχρι 30 χιλ. ευρώ."

Μπορεί λοιπόν κάποιος, αρμόδιος ή αναρμόδιος να μου εξηγήσει με ποιο σκεπτικό μια οποιαδήποτε εταιρεία, περιορισμένης ευθύνης ή εισηγμένη στο χρηματιστήριο να δώσει 20 ή 30 χιλιάδες ευρώ σε κάποιο κόμμα; Τι ανταλλάγματα άραγε θα έχει η εταιρεία αυτή για να βγάζει με τόση μεγάλη ευκολία τέτοια ποσά, εν μέσω κρίσης, και να τα δίνει σε ένα κόμμα;

Οι πελατιακές σχέσεις σε όλο τους το μεγαλείο, αλλά όλα τα λαλίστατα βουλευτάκια, που νοιάζονται και κόπτονται για το λαό (τρομάρα τους) και μας τρυπούν τ' αυτιά κάθε μέρα με τις αρλούμπες και τις ασυναρτησίες τους, σε αυτή την περίπτωση, τα παίρνουν κανονικά και σιωπούν. Η σιωπή η δική τους έχει νόημα. Εμας, των πολιτών όμως, τι μας κάνει και κάνουμε γαργάρα τέτοια σκάνδαλα;

Σταμάτησαν να δέχονται (στα φανερά) εκατοντάδες χιλιάδες, λέει, και "διόρθωσαν" την κατάσταση, περιορίζοντας τα ποσά σε 20 και 30 χιλιάδες ευρώ. Αυτά κάνουν και "σκλαβώνουν" τους ψηφοφόρους τους! Κι άμα οι ψηφοφόροι τα δέχονται χωρίς συζήτηση, βλάκες είναι να μην τα κάνουν; ΟΛΟΙ τους;

Ανάγκη μιας πραγματικής οικολογικής επιλογής

Με αφορμή διάφορα δημοσιεύματα που βλέπουν το φως της δημοσιότητας, όλο και με μεγαλύτερη συχνότητα αυτές τις μέρες, σε σχέση με την ανάγκη ύπαρξης μιας πραγματικής οικολογικής - κοινωνικής επιλογής στις βουλευτικές εκλογές, και σε συνδυασμό με μια πρόσφατη δημοσκόπηση που έτυχε να δω την περασμένη βδομάδα, θεωρώ πως εμείς, σαν ΚΙΝΗΜΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑΣ, έχουμε πλέον ένα χρέος απέναντι στον οικολογικά σκεπτόμενο ψηφοφόρο, τον ψηφοφόρο που είναι εδώ και καιρό αποστασιωποιημένος από τα υπάρχοντα κόμματα και την πολιτκή ζωή.

Όλοι αυτοί αποζητούν εδώ καιρό μια "άλλη" επιλογή. Ένα χώρο που να μη θυμίζει τις κομματικές "κοκοραμαχίες" κάποιων, να μη θυμίζει λαϊκισμούς και αυτοπροβολές, σύγχιση αρμοδιοτήτων και ταυτοτήτων. Θέλει ένα χώρο που θα αφοσιωθεί στο κεφάλαιο που λέγεται "περιβάλλον και κοινωνία" και θα παραμείνει εκεί. Πιστό στις διακυρήξεις και τον προορισμό του.

Ως ΚΙΝΗΜΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑΣ είχαμε από την πρώτη στιγμή διακυρήξει την αφοσίωση μας στα ιδανικά της οικολογικής ευασθησίας και της δίκαιης κοινωνίας. Ταχθήκαμε όλοι μας στο Κίνημα με στόχο να προωθήσουμε όλα τα θέματα που αφορούν το δίπτυχο οικολογία - κοινωνία, και να προσπαθήσουμε με κάθε τρόπο και μ' όλες μας τις δυνάμεις να βοηθήσουμε σε αυτό τον τομέα.

Σε κάποια στιγμή, πιστέψαμε πως η όποια εμπλοκή μας σε εκλογές θα μας μετέτρεπε σε "κόμμα". Αυτό όμως δεν είναι σωστό. Πιστεύουμε πως αν ένα κίνημα επιθυμεί να παραμείνει κίνημα πιστό στις διακυρήξεις και τους στόχους του, όχι μόνο μπορεί να παραμείνει μακριά από την πολιτική (με την έννοια της υπάρχουσας πρακτικής στην Κύπρο) αλλά έχει και χρέος, αυτούς τους στόχους και σκοπούς να τους υλοποιήσει στην πράξη.

Και η προώθηση των στόχων αυτών μπορεί καλύτερα και πιο αποτελεσματικά να γίνει μέσω της τοπικής αυτοδιοίκησης
Εδώ είναι ο χώρος που θα έπρεπε τα κινήματα και οι στόχοι τους να προωθούνται και να βρίσκουν λύσεις τα χιλιάδες χρόνια και άλυτα προβλήματα Άλλωστε, η εμπλοκή των.

Για αυτό και αποφασίσαμε ότι το ΚΙΝΗΜΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑΣ έχει χρέος και καθήκον να δώσει την παρουσία του στις δημοτικέςεκλογές. Ως την ΜΟΝΑΔΙΚΗ οικολογική επιλογή, την ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ επιλογή για όσους θέλόυν ένα πραγματικά οικολογικό - κοινωνικό κίνημα να τους αντιπροσωπεύει. Υπάρχουν χιλιάδες ψηφοφόροι που έχουν βαρεθεί τις υπάρχουσες επιλογές και αναζητούν κάτι διαφορετικό, κάτι που να μιλά τη δική τους γλώσσα και να αφουγκράζεται τις δικές τους έγνοιες και ανησυχίες.

Πικρές, οικολογικές αλήθειες

Για να είμαι ελικρινής έχω εντοπίσει την ύπαρξη του μπλοκ "Εδώ είναι Κύπρος" εδώ και αρκετό καιρό. Διάβασα εκεί κάποια ενδιαφέροντα σχόλια και άρθρα, κάποια άλλα τα απορρίπτω ως άτομο γιατί δεν με εκφράζουν καθόλου και τέλος, κάποια τα βρίσκω πολύ τραβηγμένα, υπερβολικά έως και προσβλητικά.

Διαφωνώ για παράδειγμα με χαρακτηρισμούς και προσβλητικά επίθετα που χρησιμοποιούν σε βάρος κάποιων ατόμων, πολιτικών ή και άλλων. Δε λέω, έχουμε δημοκρατία, υπάρχει η ελευθερία λόγου αλλά πρέπει να υπάρχει και μέτρο στο πως δείχνουμε την αντίθεση και τη διαφωνία μας! Πριν λίγες μέρες αναγκάστηκα να γράψω ένα σχόλιο κάτω από ένα τους συγκεκριμένο άρθρο που αφορούσε το Κινημα Κοινωνικής Οικολογίας και κάποιες δήθεν πληροφορίες που είχαν σχετικά με την ανάμειξη του στις βουλευτικές εκλογές.

Πέραν όμως από τις πιο πάνω διαφωνίες και διαφορές που έχω, πρέπει να αναγνωρίσω ότι σε ένα από τα πρόσφατα άρθρα που ανάρτησαν, σχετικά με το Κίνημα Οικολόγων, ένα Κίνημα στο οποίο ήμουν μέλος και στέλεχος από το 2001 μέχρι το 2008, διάβασα όλες τις "κρυφές" αλήθειες που αφορούν τον βουλευτή του Κινήματος Οικολόγων και την πορεία του Κινήματος του. Είναι πράγματα που σε ένα μεγάλο ποσοστό ανταποκρίνονται πλήρως στην αλήθεια και που κι εγώ, κατά καιρούς έχω πει δημόσια σε άρθρα και σημειώμωατα μου.

Ο λόγος που το αναφέρω αυτή τη στιγμή, δεν έχει να κάνει ούτε με τις εκλογές ούτε και με οποιαδήποτε "εχθρικά" αισθήματα που τρέφω για αυτούς, όπως συχνά κάποια από τα ηγετικά τους στελέχη διατείνονται. Άλλωστε, με πολλούς από τους πρώην συναγωνιστές μου διατηρώ μέχρι και σήμερα, άριστες φιλικές σχέσεις.

Απλά, διαβάζοντας το άρθρο στο μπλοκ "Εδω είναι Κύπρος" αντιλήφθηκα πως δεν είμαι εγώ ο ιδιότροπος και ο παράξενος που τα έζησα και τα έλεγα. Φαίνεται πως και κάποια άλλα στελέχη τα έχουν εντοπίσει και τα διαβιβάζουν σε διάφορες κατευθύνσεις. Αυτός, μάλλον, είναι και ο τρόπος που το συγκεκριμένο μπλοκ πήρε τις πληροφορίες του. Χάρηκα κι όλας γιατί οι κατά καιρούς κατηγορίες, γραπτές και προφορικές, του βουλευτή του Κινήματος Οικολόγων σε βάρος μου, καταρρίπτονται, μια και η "ζημιά" την οποία τόσο πολύ φοβάται, δεν προέρχεται από μένα, αλλά από "άλλους"

Σας παραθέτω ένα απόσπασμα απο το εν λόγω άρθρο το οποίο, κατά τη δική μου μαρτυρία, αντικατοπτρίζει πλήρως την αλήθεια για την πορεία του κινήματος του κ. Περδίκη από το 2001 μέχρι σήμερα.

"...Ο Περδίκης κατάφερε τελικά να μείνει ΕΝΤΕΛΩΣ μόνος του. Κι άμα λέμε εντελώς, εννοούμε εντελώς. Ρίξαμε μια ματιά στους υποψήφιους του κόμματος του, στις εκλογές του 2001. Εκεί, ο Περδίκης είχε ισχυρά ονόματα πράγματι. Κώστας Παπασταύρος, Κυριάκος Τσιμίλλης, Αντωνία Θεοδοσίου, Νίκος Κληρίδης, Γιάννος Ιωάννου, Χαράλαμπος Θεοπέμπτου, Άθως Αγαπητός, Κυριάκος Κάλαττας, Φανη Ηλιάδου, Νίκος Μιαχαλιάς, Βασίλης Βασιλούδης, Στέλιος Κολοκασίδης, Μαρίνα Βαρνάβα Μάρτιν, Παντελής Μεταξάς, Ελπίδα Σιούκρη, Πόλυς Χαραλάμπους και άλλοι πολλοί.
Το ίδιο σκηνικό συνέβηκε και το 2006, πολλοί όμως από τους πιο πάνω, είχαν ήδη εξαφανισθεί από τα ψηφοδέλτια. Παρέμειναν μερικοί, όπως ο Χαράλαμπος Θεοπέμπτου, ο Στέλιος Κολοκασίδης, η Μαρίνα Βαρνάβα Μάρτιν, ο Άθως Αγαπητός ενώ προστέθηκαν και μερικοί άλλοι, όπως για παράδειγμα ο Γλαύκος Καριόλου στην επαρχία Κερύνειας, ένα πολύ ισχυρό όνομα στην επαρχία του. Όλοι αυτοί και πολλοί άλλοι όπως π.χ. ο Ντίνος Πασπαλλίδης, μέχρι προ τινός μέλος του Εθνικού Συμβουλίου, χάθηκαν στην πορεία, προφανώς "δια χειρός Γεωργίου"!
Τελικά, πρέπει να του το αναγνωρίσουμε. Δεν υπάρχει δεύτερος του στην Κύπρο! Κατάφερε μέσα σε μια δεκαετία να εξορίσει όλα τα στελέχη που θα μπορούσαν να στελεχώσουν αξιοπρεπώς ένα ψηφοδέλτιο. Δεν είμαστε σίγουροι για το λόγο που το έκαμε, μάλλον θα σκέφτηκε ότι αν τους "φάει" όλους, θα μείνει μόνος του και έτσι η έδρα θα ήταν για πάντοτε δικιά του"!

Περαιτέρω σχόλια, πιστεύω πως είναι άκρως περιττά...

Για τα λίγα και τ' αληθινα...

Εμείς γι’ αυτά τα λίγα κι απλά πράγματα πολεμάμε
για να μπορούμε να’ χουμε μια λάμπα, ένα σκαμνί
ένα χαρούμενο δρόμο το πρωί,
ένα ήρεμο όνειρο το βράδυ.
Για να’ χουμε έναν έρωτα
που να μη μας τον λερώνουν,
ένα τραγούδι
που να μπορούμε να το τραγουδάμε…»

(ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ)

Η οικολογία είναι οικονομία

Η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και των φυσικών πόρων και οι πάγιες θέσεις των περιβαλλοντικών οργανώσεων για τη διαχείριση των απορριμμάτων και για τη βιώσιμη ανάπτυξη συμβάλλουν στην αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης με τον καλύτερο τρόπο ενώ ταυτόχρονα, προβάλλουν πρότυπα εκ διαμέτρου αντίθετα απ' αυτά που δημιούργησαν την κρίση!

Η πρόταση του Δικτύου ΟικοΚρήτη για τη διαχείριση των απορριμμάτων είναι η πλέον φιλική στο περιβάλλον, με το χαμηλότερο κόστος εφαρμογής και εξασφαλίζει περίπου 380 νέες θέσεις μόνιμης απασχόλησης σε όλο το νησί. Το κόστος της που είναι λιγότερο από 60 εκ. ευρώ σε βάθος πενταετίας μπορεί εύκολα να χρηματοδοτηθεί.

• Ενώ η Κρήτη διαθέτει αξιόλογο υδατικό δυναμικό, όλες οι ενέργειες για τη διαχείριση του νερού στο νησί μας γίνονται σε βάρος της ποιότητας και της επάρκειας ενώ ταυτόχρονα γίνεται τεράστια σπατάλη για εντελώς ακατάλληλα έργα όπως τα μεγάλα φράγματα, οι εκτροπές χειμάρρων και η αφαλάτωση. Οι αποτελεσματικές λύσεις που προτείνουν ερευνητικές ομάδες των πανεπιστημίων αλλά και πολλές υπηρεσίες και υποστηρίζουν οι περιβαλλοντικές οργανώσεις περιλαμβάνουν τον εμπλουτισμό των υδροφορέων με μικρά ανασχετικά φράγματα, πολιτικές εξοικονόμησης στην άρδευση και την ύδρευση και αντιμετώπιση των απωλειών στα δίκτυα. Προέχουν η οριοθέτηση και μελέτη των υδρογεωλογικών λεκανών, ο μακροχρόνιος σχεδιασμός, η υλοποίηση των μέτρων εξοικονόμησης και η λειτουργία των Συμβουλίων νερού.

• Η πάγια θέση του οικολογικού κινήματος για τον ενεργειακό σχεδιασμό και την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης είναι η εφαρμογή πρακτικών εξοικονόμησης ενέργειας σε μεγάλη κλίμακα, η σταδιακή αποδέσμευση από τα ρυπογόνα ορυκτά καύσιμα και η στροφή στις ήπιες μορφές ανανεώσιμων πηγών ενέργειας για την εξασφάλιση ενεργειακής επάρκειας στο νησί, χωρίς αυτό να μετατραπεί σε ενεργειακό κόμβο σε βάρος του φυσικού περιβάλλοντος. Η εφαρμογή τέτοιων πολιτικών σημαίνει καθαρότερο περιβάλλον για το νησί μας και τον πλανήτη και τεράστια οικονομία και για το κράτος και για τον πολίτη. Απόλυτη προϋπόθεση για να γίνει αυτό είναι ένας σαφής ενεργειακός σχεδιασμός που θα βασίζεται στην εξοικονόμηση ενέργειας και θα συνεκτιμά τις επιπτώσεις στους φυσικούς πόρους και τις παραγωγικές δραστηριότητες.

• Χωρίς φορείς και σχέδια διαχείρισης των προστατευόμενων περιοχών, χωρίς χωροταξία, χωρίς προστασία, του αρχαιολογικού πλούτου, της παραλίας, των δασικών εκτάσεων και των παραδοσιακών δραστηριοτήτων, η γη παραμένει εκτεθειμένη στους αλεξιπτωτιστές επενδυτές και στη φούσκα της κτηματαγοράς που τη βλέπει σα φτηνό οικόπεδο για να σχεδιάζει γήπεδα γκολφ, χιλιάδες βίλες και άλλα φαραωνικού τύπου έργα μεταφορών και ενέργειας, υφαρπάζοντας αυτόν τον σπουδαίο φυσικό και αναπτυξιακό πόρο από τις τοπικές κοινωνίες.

• Ο υπέρμετρος καταναλωτισμός και η άγρια "ανάπτυξη" χωρίς μέτρο και ρυθμίσεις, στους τομείς του τουρισμού, της οικοδομής, της βιομηχανίας και της γεωργίας, έχει δώσει κατά καιρούς την ψευδαίσθηση της ευημερίας την ίδια στιγμή που δεν εξασφαλίζεται καν η διατροφική ασφάλεια στη χώρα και στοιχειώδη αγαθά εισάγονται επιβαρυμένα με το οικονομικό και περιβαλλοντικό κόστος των μεταφορών. Στην πραγματικότητα κατασπαταλήθηκαν, μέσα σε λίγα χρόνια, οι φυσικοί πόροι του τοπίου, του εδάφους και του νερού και να γίναμε πιο φτωχοί. Από την άλλη, η βιώσιμη, τοπική ανάπτυξη, για την οποία αγωνίζονται οι περιβαλλοντικές οργανώσεις, είναι αυτή που σχεδιάζεται και προέρχεται από τις τοπικές κοινωνίες και έχει σκοπό τη διατήρηση μέσα στο χρόνο σταθερής επάρκειας και ποιότητας φυσικών πόρων και υγιούς περιβάλλοντος, για ευημερία με επαρκές και σταθερό εισόδημα, απασχόληση, μόρφωση, υγεία, ποιότητα ζωής, κοινωνικούς δεσμούς συνοχής και προστασία της τοπικής ταυτότητας.

Το αίτημα της προστασίας του περιβάλλοντος ποτέ δεν ήταν πιο επίκαιρο. Οι προτάσεις των περιβαλλοντικών οργανώσεων μπορούν να συμβάλλουν καίρια στην αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης.

Απολογία προς την Ανόρθωση

Έγραψα ένα άρθρο με σκοπό να κακίσω τους οπαδούς που αμαύρωσαν τους εορτασμούς των 100 χρόνων της Ανόρθωσης.

Φαίνεται πως το άρθρο μου παρεξηγήθηκε πολύ! Πήρα απαντήσεις ευγενικές, θυμωμένες, απειλητικές, υβριστικές...

Επαναλαμβάνω πως σκοπός δεν ήταν να αμφισβητήσω ούτε την ιστορία ούτε την προσφορά του σωματείου.

Επειδή δεν έχω λόγους αντιπαράθεσης ούτε στόχους περαιτέρω συζήτησης του θέματος, έχω διαγράψει το άρθρο και εκφράζω την απολογία μου προς το σωματείο της Αμμοχώστου, αφού όπως έχω πει πιο πάνω, δεν είχα καμιά προθεση να θίξω καθ' οιανδήποτε τρόπο την Ανόρθωση

Άθως Αγαπητός

Εμείς και οι εκλογές

Είπαμε πως δεν θα ασχοληθούμε με τις επικείμενες βουλευτικές εκλογές. Κι αυτό όχι γιατί δεν μας νοιάζει για το τι γίνεται στον τόπο μας ούτε γιατί αδιαφορούμε για το ποιοι θα μας εκπροσωπούν στο κοινοβούλιο.
Αντίθετα, έχουμε αποδείξει πως και νοιαζόμαστε και με έργα (και όχι με λόγια) κάνουμε γνωστό αυτό μας το ενδιαφέρον.

Απλά νοιώθουμε πως για να έχει ένα κόμμα ή ένα κίνημα ενεργή εμπλοκή σε εκλογές, πρέπει να είναι έτοιμο, να έχει μια προσφορά και μια ιστορία στα κοινά του τόπου και να μπορεί να αντικρίζει το λαό ίσια στα μάτια με τη δράση του και όχι απλά με τις υποσχέσεις.
Αυτό ισχύει και για τους υποψήφιους. Δεν είναι δυνατόν να βγάνει κάποιος μέρες πριν τι εκλογές, χωρίς καμιά δράση και καμιά συμμετοχή σε οτιδήποτε και να παρουσιάζεται ως ο "μεσσίας" της πολιτικής μας ζωής και να ζητά τη ψήφο του λαού. Σε ποια βάση και με ποια εχέγγυα μπορούμε να τον εμπιστευτούμε άραγε;

Γράφουμε λοιπόν αυτό το σημείωμα με αφορμή άρθρα, σημειώματα, ακόμα και δημοσκοπήσεις οι οποίες αναφέρουν το ΚΙΝΗΜΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑΣ, άλλοι μας θέλουν να κατεβαίνουμε αυτόνομα, άλλοι σε συνεργασίες κτλ. Αναφέρουν επίσης ονόματα μελών και στελεχών του Κινήματος ως πιθανούς υποψήφιους με διάφορους συνδυασμούς.

Όλα αυτά είναι ΕΝΤΕΛΩΣ ανυπόστατα. Δεν έχουν καμιά σχέση με την πραγματικότητα και ειλικρινά με ξενίζει το γεγονός ότι γράφονται τόσα πολλά και εμείς, ούτε επίσημα ούτε ανεπίσημα δεν έχουμε την παραμικρή ιδέα, ούτε μας ρώτησε κανένας.

Η Γενική Γραμματεία του Κινήματος συζήτησε αρκετά το θέμα, αλλά καμιά απόφαση δεν πάρθηκε. Όταν είμαστε έτοιμοι και αποφασίσουμε κάτι θα το ανακοινώσουμε επίσημα

Όλα τα υπόλοιπα δεν είναι τίποτε άλλο παρά φανταστικές ιστορίες και εκ του πονηρού φήμες που ενδεχομένως εξυπηρετούν αλλότρια συμφέροντα

Άθως Αγαπητός
Γενικός Γραμματέας
Κίνημα Κοινωνικής Οικολογίας

"Ψηφισε Αλη Μπαμπά, έχει μόνο 40 κλέφτες..."

Το βρήκα τυχαία σε ένα ελληνικό μπλοκ και μου άρεσε πολύ. Το ίδιο φαίνεται να άρεσε σε αρκετούς φίλους μου στο facebook, όταν το ανάρτησα σήμερα το πρωί.

Είναι πράγματι πολύ εμφάνταστο και εύστοχο σύνθημα. Και εκφράζει πλήρως τα αισθήματα χιλιαδων συμπατριωτών μας. Που νοιώθουν πως όργανα και θεσμοί έχουν τόσο πολύ διαβρωθεί που ψάχνουμε όλοι μας πλέον το λιγότερο κακό για να μας αντιπροσωπεύει στη Βουλή!

Το ψάχνουμε όμως στ' αλήθεια, ή απλά τον ερχόμενο Μάη θα πάμε με "μάτια ερμητικά κλειστά" για μια απ' τα ίδια; Δεν χρειάζεται και πολύ σκέψη. Αυτό τελικά θα γίνει. Άσχετα με το τι λέμε, με το πως νοιώθουμε και το πως αντιδρούμε σήμερα, οι πολιτικάντηδες θα βρουν τον τρόπο να μας φανατίσουν, να ξυπνήσουν μέσα μας τα "ιερά" τέρατα του παρελθώντος, θα μπουν στο παιχνίδι και οι ποδοσφαιρικές ομάδες, θα ανασύρουμε από τα συρτάρια τον Γρίβα και τον Μακάριο... Ε, τι στο διάολο, πολλά θέλει ο Κυπραίος να αρπάξει και αυτή τη φορά το δόλωμα;

Αλλωστε, είναι γνωστό σε όλους τους ψαράδες στον κόσμο, ότι το πιο εύκολο ψάρι για να τσιμπήσει είναι ο... χάννος! Και απ' αυτούς, οι θάλασσες της κυπριακής καθημερινότητας, είναι γεμάτες.

Προσωπικά, ούτε τον Αλη Μπαμπα δεν θα ψήφιζα. Μπορεί οι δικοί του 40 κλέφτες να είναι κατά πολύ λιγότεροι από όσους διαθέτουν τα υπόλοιπα κόμματα, αλλά, άμα ο Αλη και οι λίγοι κλέφτες του γευτούν το μέλι της εξουσίας, είμαι σίγουρος πως οι 40 θα γίνουν 80, 160, 2 χιλιάδες, 3, 4... Γνωστό το έργο, το έχουμε ξαναδεί πολλές φορές σε διάφορες άιθουσες προβολής, μεγάλες, μικρές, κόκκινες, πράσινες, γαλάζιες έως και... πουά!!!

Τώρα που το σκέφτομαι, αυτή θα είναι ίσως η πρώτη φορά, μετά από 15 χρόνια που δεν θα είμαι υποψήφιος, άρα δεν θα είμαι και αναγκασμένος να αυτοψηφιστώ. Κι άμα αποφάσισα ότι ούτε καν εμένα δεν θέλω να ψηφίσω, φανταστείτε πως νοιώθω για τους υπόλοιπους...!!!

Χώροι στάθμευσης αναπήρων: Η ντροπή του λαού μας!

Εδώ και χρόνια βρίσκομαι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο συνδεδεμένος με το μεγάλο, βασανιστικό και αιώνια πρόβλημα της παράνομης στάθμευσης ΜΗ δικαιούχων, στις θέσεις των αναπηρικών οχημάτων.

Είναι μια κατάσταση η οποία ξεφεύγει κάθε φαντασίας, είδα πρόσφατα σε κάποιο άρθρο Εγώ θα κάνω απλά μια διόρθωση. Είναι μια κατάσταση που ξεφεύγει από κάθε όριο γαϊδουροσύνης (με όλη την αγάπη που τρέφω για τα συμπαθή τετράποδα).

Πριν ένα περίπου χρόνο, αποφίσαμε σαν Κίνημα Κοινωνικής Οικολογίας να αρχίσουμε μια σειρά δράσεων και εκδηλώσεων με στόχο να ασκήσουμε πίεση τόσο προς το Κράτος όσο και προς τη Βουλή των Αντιπροσώπων να αλλάξουν την άδικη, απαράδεκτη, παρακμιακή και τριτοκοσμική νομοθεσία, η οποία, ενώ θέτει ως προϋπόθεση σε κτίρια δημόσιας χρήσης (ξενοδοχεία, υπεραγορές, στάδια, πολυκαταστήματα κτλ.), να διαθέτουν αριθμό χώρων στάθμευσης αναπηρικών οχημάτων σε αναλογία με το μέγεθος του χώρου, μετά την παραχώρηση των αδειών οικοδομής και λειτουργίας, οι χώροι αυτοί μετατρέπονται σε ιδιωτική περιουσία και ως εκ τούτου η αστυνομία και οι δημοτικοί τροχονόμοι δεν έχουν το δικαίωμα να επέμβουν για τιμωρία των παρανομούντων.

Μια ηλίθια, αλλοπρόσαλλη και ακαταλαβίστικη νομοθεσία, η οποία δυστυχώς μέχρι τώρα δεν βρίσκει καμιά λύση. Εσχάτως, πληροφορήθηκα πως το θέμα είναι ξανά στην ανάλογη επιτροπή της Βουλής και συζητείται... Εδώ και ένα χρόνο λοιπον, φτιάξαμε μια σελίδα στο facebook ("ΛΕΜΕ ΟΧΙ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΣΤΑΘΜΕΥΟΥΝ ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΣΕ ΧΩΡΟΥΣ ΑΝΑΠΗΡΙΚΩΝ ΟΧΗΜΑΤΩΝ ") και αρχίσαμε να μαζεύουμε υπογραφές από τους πολίτες για να μπορέσουμε να διεκδηκίσουμε πιο δυναμικά τον σκοπό μας.

Όταν φτάσαμε τις 5 χιλιαδες υπογραφές, στείλαμε επιστολές στον Πρόεδρο της Βουλής και τον Υπουργό Συγκοινωνιών, κοινοποιώντας τους το αίτημα μας και τον αριθμό των πολιτών που συνενούσαν σε αυτό... Καμιά απάντηση!

Όταν φτάσαμε τις 10 χιλιάδες, στείλαμε εκ νέου επιστολές στους ίδιους και ανακοίνωση στα ΜΜΕ. Καμιά απάντηση.

Σήμερα, έχουμε ξεπεράσει τις 21 χιλιάδες υπογραφές. Ο σκοπός παραμένει ο ίδιος. Η αδιαφορία παραμένει η ίδια. Το ίδιο και η θέληση των υπευθύνων να αλλάξουν κάποια νομοθεσία που θυμίζει μεσαίωνα. Το ίδιο απαθής παραμένει και η πλειοψηφία του κόσμου.

Οι θέσεις αναπηρικών οχημάτων αποτελούν πόλο έλξης, είδος "πολυτελείας" και είναι σχεδόν ΠΑΝΤΑ κρατημένοι από μη δικαιούχους, αδιάφορους και αναίσθητους συμπολίτες μας. Η κατάσταση αυτή όμως δεν παρατηρείται μόνο στους "ιδιωτικούς" χώρους. Το ίδιο παρανοϊκό φαινόμενο συμβαίνει και στους δημόσιους χώρους στάθμευσης αναπηρικών οχημάτων. Το πρόστιμο εχει καθοριστεί από κάποιους ΕΓΚΕΦΑΛΟΥΣ στο υπέρογκο ποσό των €25 (ναι, 25 ευρώ)! Έτσι, αυτός που θέλει να σταθμεύσει και δυσκολεύεται, ρισκάρει τα 25 ευρώ, κάνει τη δουλειά του, κι να τοβ γράψουν τον έγραψα. Αν αφαιρέσεις τα 3-4 ευρώ που θα πλήρωνε για στάθμευση έτσι κι αλλιώς, αυτο που μένει είναι εντελώς ασήμαντο.

Αποφασίσαμε σαν Κίνημα Κοινωνικής Οικολογίας, με αυτές τις 22 περίπου χιλιάδες υπογραφές να ξεκινήσουμε μια πιο έντονη εκστρατεία. Θα ζητήσουμε από τους ευαισθητοποιημένους πολίτες να μας βοηθήσουν σε αυτό το δύσκολο έργο. Δύσκολο; Δυστυχώς ναι.

Κάτι, που σε όλο σχεδόν τον κόσμο θεωρείται αυτονόητο, εμείς εδώ, στην Κύπρο της μόρφωσης και της καθημερινής τηλεοπτικής υπενθύμισης από τα κόμματα για την "αγάπη και την αφοσίωση"¨τους στους πολίτες, χρειάζεται να βγαίνουμε στους δρόμους και να φωνάζουμε για ένα τόσο απλό, ανθρώπινο θέμα.

Καμιά συνείδηση, κανένα ενδιαφέρον. Οι πολιτικοί έχουν άλλα θέματα.

Τα φυσικά και τα παραφύσιν αέρια, το ΦΠΑ, η αντιπολίτευση, η συμπολίτευση και ο λαϊκισμός φέρνουν, ενδεχομένως ψήφους...

Eνας τρελός για επαναστάσεις

"...αλλά κι εγώ ποιός ήμουν;
ένας πρίγκηπας του τίποτα
ένας τρελός για επαναστάσεις
κι άλλα πράγματα χαμένα
και κάθε που χτυπούσαν οι καμπάνες
ένιωθα να κινδυνεύει η ανθρωπότητα
κι έτρεχα να τη σώσω..."

(Τάσος Λειβαδίτης)

Εγώ ο φασίστας, τουρκόφιλος και σοσιαλιστής

Κάποιος ή κάποια ίσως να διαφώνησε μαζί μου, ενδεχομένως με κάποια πολιτική μου θέση.
Κάποιος ή κάποια ίσως να μην συμφωνούν με την ίδρυση και λειτουεργία του Κινήματος Κοινωνικής Οικολογίας.

Αποφάσισαν λοιπόν να με στολίσουν δεόντως. Έφτιαξαν μια σελίδα προς τιμήν μου στο facebook και μου απέδωσαν τον τίτλο τιμής "Άθως Αγαπήτος: Ο σοσιαληηστης φασιστας με τα φιλοτουρκικα αισθηματα."

Δεν έγραψαν απολύτως τίποτε άλλο. Ούτε ασφαλώς το όνομα τους ή την οργάνωση, το κόμμα τους. Απλά, μια σελίδα με τον πιο πάνω τίτλο.

Διερωτήθηκα πολύ από ψες, ποιος θα μπορούσε να το έκανε. Και γιατί;
Από που κι ως που φασίστας ας πούμε; Οι φασίστες δρουν και σκέφτονται εντελώς διαφορετικά από 'μένα. Κι αφού την "φασιστική ιδεολογία και τα σύμβολα" άλλοι τα υπηρετούν και μάλιστα με περηφάνεια. Πως είναι δυνατόν να παίρνω εγώ τα ¨εύσημα";
Και για τα τουρκόφιλα αισθήματα μου!!! Δεν είμαι ιδιαίτερα φιλος με καμιά φυλή, ράτσα ή εθνικότητα. Ούτε αγγλόφιλος, ούτε ρωσσόφιλος, ούτε αμερικανόφιλος. Αγαπώ όσους πρέπει να αγαπώ, σέβομαι όσους αξίζουν να τους σέβομαι και είμαι φίλος με όσους πιστεύω πως πρέπει να είμαι φίλος. Διακρίσεις δεν κάνω.
Αυτό μπορεί κάποιος να το δει και από τη ζωή μου, αλλά και από τους φίλους μου στο facebook Διαθέτω φίλους από όλες σχεδόν τις χώρες του κόσμου. Γιατί λοιπόν ιδιαίτερα τουρκόφιλος; Τι μπορεί να με κάνει τουρκόφιλο;

Ότι πήγα στα κατεχόμενα να δω το σπίτι του πατέρα μου στον Καραβά και της μητέρας μου στο Βασίλι Καρπασίας;

Ότι έχω μερικούς 4-5 φίλους Τουρκοκύπριους; Μα έχω 386 φίλους από την Ελλάδα. Γιατί όχι Ελληνόφιλος δηλαδή;

Εν πάσει περιπτώσει. Όλοι οι φίλοι μου είπαν να μην λάβω υπόψη μου τα ανθρωπάκια του σκότους που κρύβονται πίσω από ανωνυμίες για να σπιλώσουν άτομα και καταστάσεις. Κι έχουν δίκαιο. Αυτό θα κάνω. Άμα αποφασίσουν να βγουν από την τρύπα τους, θα τους αντιμετωπίσω ανάλογα...