Καρακάξες και σπουργίτια - Η "ελεύθερη" αγορά!

Πρωί του Σαββάτου καθόμουν στη βεράντα του σπιτιού μου απλαμβάνοντας τον πρώτο καφέ...
Παρατήρησα απέναντι, στο δρόμο ένα σπουργίτι να τσιμπολογά ένα κομμάτι ψωμί που κάποιος πέταξε στη μέση του δρόμου. Το έχουμε αυτό το "προτέρημα" στην Κύπρο. Ότι δε θέλουμε, το πετάμε. Στο δρόμο, στα άδεια οικόπεδα, στο ύπαιθρο, στη θάλασσα!

Σε μερικά λεπτά άλλα 5-6 σπουργίτια ήρθαν να συντροφέψουν το πρώτο στο αναπάντεχο πρόγευμα τους... Σε λίγο έκαμε την εμφάνιση του κι ένα φιλικουτούνι. Δεν είναι περιστέρι, ένα άλλο, συγκενικό πουλί. Στη θέα του φιλικουτουνιού, τα σπουργίτια ξαφνιάστημαν, πέταξαν μακριά αφήνοντας το νέο "πελάτη" του ψωμιού μόνο του.

Αυτό όμως δεν κράτησε πολύ. Δευτερόλεπτα μετά ένα ένα τα σπουργίτια ξεθάρευαν κι έρχονταν να συνεχίσουν το γεύμα τους. Σε κάποια στιγμή ένα δεύτερο φιλικουτούνι έκαμε την εμφάνιση του, μπαίνοντας στην παρέα που μεγάλωνε. Αυτή τη φορά τα σπουργίτια ούτε που παρατήρησαν την άφιξη του νέου συνδετημόνα.

Το μεγάλο φαγοπότι όμως δεν κράτησε πολύ. Από την κεραία της τηλεόρασης του απέναντι σπιτιού, εκεί που συνήθως κάθεται η πελώρια μαυρόασπρη καρακάξα, χύμηξε απειλητικά στη μέση της πουλλοπαρέας. Σπουργίτια και φιλικουτούνια απο φύγει φύγει... Η καρακάξα στάθηκε θριαμβευτικά πάνω από το ψωμί, το άρπαξε με το ράμφος της και πέταξε μαζί του στην ταράτσα του σπιτιού. Αμέσως βέβαια κατάλαβε πως ήταν απλά... ψωμί, άρα εντελώς άχρηστο γι' αυτήν. Το άφησε εκεί και στάθηκε να το φυλάει. Μια δυο προσπάθειες από τα σπουργίτια να κοντέψουν στο ψωμί απέβησαν άκαρπες αφού η άκαρδη καρακάξα δεν άφηνε κανένα να κοντέψει στο λάφυρο της.

Λάφυρο; Τι να πω; Η καρακάξα απέκτησε ένα λάφυρο το οποίο της ήταν εντελώς άχρηστο αφήνοντας νηστικά καμιά δεκαριά πουλιά. Τι μου θυμίζει αυτή η ιστορία, τι μου θυμίζει;

Το συμπέρασμα; Τροφή (πλούτος;) υπάρχει αρκετή για όλους. Κάποιοι (λίγοι) όμως συσσωρεύουν τεράστιες ποσότητες τις οποίες ούτε χρειάζονται ούτε ποτέ θα χρησιμοποιήσουν, αφήνοντας τους πολλούς πεινασμένους και στερημένους.

Έτσι πάει η οικονομία της "ελεύερης" αγοράς, της σύγχρονης κοινωνίας μας. Σε μια κοινωνία όπου συνήθως, λόγο και δικαιώματα απολαμβάνουν οι καρακάξες ενώ τα σπουργίτια και τα φιλικουτούνια βλέπουν από μακριά...!!!