Δευτέρα 31 Ιανουαρίου 2011

Απολογία προς την Ανόρθωση

Έγραψα ένα άρθρο με σκοπό να κακίσω τους οπαδούς που αμαύρωσαν τους εορτασμούς των 100 χρόνων της Ανόρθωσης.

Φαίνεται πως το άρθρο μου παρεξηγήθηκε πολύ! Πήρα απαντήσεις ευγενικές, θυμωμένες, απειλητικές, υβριστικές...

Επαναλαμβάνω πως σκοπός δεν ήταν να αμφισβητήσω ούτε την ιστορία ούτε την προσφορά του σωματείου.

Επειδή δεν έχω λόγους αντιπαράθεσης ούτε στόχους περαιτέρω συζήτησης του θέματος, έχω διαγράψει το άρθρο και εκφράζω την απολογία μου προς το σωματείο της Αμμοχώστου, αφού όπως έχω πει πιο πάνω, δεν είχα καμιά προθεση να θίξω καθ' οιανδήποτε τρόπο την Ανόρθωση

Άθως Αγαπητός

Κυριακή 30 Ιανουαρίου 2011

Εμείς και οι εκλογές




Είπαμε πως δεν θα ασχοληθούμε με τις επικείμενες βουλευτικές εκλογές. Κι αυτό όχι γιατί δεν μας νοιάζει για το τι γίνεται στον τόπο μας ούτε γιατί αδιαφορούμε για το ποιοι θα μας εκπροσωπούν στο κοινοβούλιο.
Αντίθετα, έχουμε αποδείξει πως και νοιαζόμαστε και με έργα (και όχι με λόγια) κάνουμε γνωστό αυτό μας το ενδιαφέρον.

Απλά νοιώθουμε πως για να έχει ένα κόμμα ή ένα κίνημα ενεργή εμπλοκή σε εκλογές, πρέπει να είναι έτοιμο, να έχει μια προσφορά και μια ιστορία στα κοινά του τόπου και να μπορεί να αντικρίζει το λαό ίσια στα μάτια με τη δράση του και όχι απλά με τις υποσχέσεις.
Αυτό ισχύει και για τους υποψήφιους. Δεν είναι δυνατόν να βγάνει κάποιος μέρες πριν τι εκλογές, χωρίς καμιά δράση και καμιά συμμετοχή σε οτιδήποτε και να παρουσιάζεται ως ο "μεσσίας" της πολιτικής μας ζωής και να ζητά τη ψήφο του λαού. Σε ποια βάση και με ποια εχέγγυα μπορούμε να τον εμπιστευτούμε άραγε;

Γράφουμε λοιπόν αυτό το σημείωμα με αφορμή άρθρα, σημειώματα, ακόμα και δημοσκοπήσεις οι οποίες αναφέρουν το ΚΙΝΗΜΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑΣ, άλλοι μας θέλουν να κατεβαίνουμε αυτόνομα, άλλοι σε συνεργασίες κτλ. Αναφέρουν επίσης ονόματα μελών και στελεχών του Κινήματος ως πιθανούς υποψήφιους με διάφορους συνδυασμούς.

Όλα αυτά είναι ΕΝΤΕΛΩΣ ανυπόστατα. Δεν έχουν καμιά σχέση με την πραγματικότητα και ειλικρινά με ξενίζει το γεγονός ότι γράφονται τόσα πολλά και εμείς, ούτε επίσημα ούτε ανεπίσημα δεν έχουμε την παραμικρή ιδέα, ούτε μας ρώτησε κανένας.

Η Γενική Γραμματεία του Κινήματος συζήτησε αρκετά το θέμα, αλλά καμιά απόφαση δεν πάρθηκε. Όταν είμαστε έτοιμοι και αποφασίσουμε κάτι θα το ανακοινώσουμε επίσημα

Όλα τα υπόλοιπα δεν είναι τίποτε άλλο παρά φανταστικές ιστορίες και εκ του πονηρού φήμες που ενδεχομένως εξυπηρετούν αλλότρια συμφέροντα

Άθως Αγαπητός
Γενικός Γραμματέας
Κίνημα Κοινωνικής Οικολογίας

Τρίτη 25 Ιανουαρίου 2011

"Ψηφισε Αλη Μπαμπά, έχει μόνο 40 κλέφτες..."


Το βρήκα τυχαία σε ένα ελληνικό μπλοκ και μου άρεσε πολύ. Το ίδιο φαίνεται να άρεσε σε αρκετούς φίλους μου στο facebook, όταν το ανάρτησα σήμερα το πρωί.

Είναι πράγματι πολύ εμφάνταστο και εύστοχο σύνθημα. Και εκφράζει πλήρως τα αισθήματα χιλιαδων συμπατριωτών μας. Που νοιώθουν πως όργανα και θεσμοί έχουν τόσο πολύ διαβρωθεί που ψάχνουμε όλοι μας πλέον το λιγότερο κακό για να μας αντιπροσωπεύει στη Βουλή!


Το ψάχνουμε όμως στ' αλήθεια, ή απλά τον ερχόμενο Μάη θα πάμε με "μάτια ερμητικά κλειστά" για μια απ' τα ίδια; Δεν χρειάζεται και πολύ σκέψη. Αυτό τελικά θα γίνει. Άσχετα με το τι λέμε, με το πως νοιώθουμε και το πως αντιδρούμε σήμερα, οι πολιτικάντηδες θα βρουν τον τρόπο να μας φανατίσουν, να ξυπνήσουν μέσα μας τα "ιερά" τέρατα του παρελθώντος, θα μπουν στο παιχνίδι και οι ποδοσφαιρικές ομάδες, θα ανασύρουμε από τα συρτάρια τον Γρίβα και τον Μακάριο... Ε, τι στο διάολο, πολλά θέλει ο Κυπραίος να αρπάξει και αυτή τη φορά το δόλωμα;


Αλλωστε, είναι γνωστό σε όλους τους ψαράδες στον κόσμο, ότι το πιο εύκολο ψάρι για να τσιμπήσει είναι ο... χάννος! Και απ' αυτούς, οι θάλασσες της κυπριακής καθημερινότητας, είναι γεμάτες.


Προσωπικά, ούτε τον Αλη Μπαμπα δεν θα ψήφιζα. Μπορεί οι δικοί του 40 κλέφτες να είναι κατά πολύ λιγότεροι από όσους διαθέτουν τα υπόλοιπα κόμματα, αλλά, άμα ο Αλη και οι λίγοι κλέφτες του γευτούν το μέλι της εξουσίας, είμαι σίγουρος πως οι 40 θα γίνουν 80, 160, 2 χιλιάδες, 3, 4... Γνωστό το έργο, το έχουμε ξαναδεί πολλές φορές σε διάφορες άιθουσες προβολής, μεγάλες, μικρές, κόκκινες, πράσινες, γαλάζιες έως και... πουά!!!


Τώρα που το σκέφτομαι, αυτή θα είναι ίσως η πρώτη φορά, μετά από 15 χρόνια που δεν θα είμαι υποψήφιος, άρα δεν θα είμαι και αναγκασμένος να αυτοψηφιστώ. Κι άμα αποφάσισα ότι ούτε καν εμένα δεν θέλω να ψηφίσω, φανταστείτε πως νοιώθω για τους υπόλοιπους...!!!

Παρασκευή 14 Ιανουαρίου 2011

Χώροι στάθμευσης αναπήρων: Η ντροπή του λαού μας!


Εδώ και χρόνια βρίσκομαι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο συνδεδεμένος με το μεγάλο, βασανιστικό και αιώνια πρόβλημα της παράνομης στάθμευσης ΜΗ δικαιούχων, στις θέσεις των αναπηρικών οχημάτων.

Είναι μια κατάσταση η οποία ξεφεύγει κάθε φαντασίας, είδα πρόσφατα σε κάποιο άρθρο Εγώ θα κάνω απλά μια διόρθωση. Είναι μια κατάσταση που ξεφεύγει από κάθε όριο γαϊδουροσύνης (με όλη την αγάπη που τρέφω για τα συμπαθή τετράποδα).

Πριν ένα περίπου χρόνο, αποφίσαμε σαν Κίνημα Κοινωνικής Οικολογίας να αρχίσουμε μια σειρά δράσεων και εκδηλώσεων με στόχο να ασκήσουμε πίεση τόσο προς το Κράτος όσο και προς τη Βουλή των Αντιπροσώπων να αλλάξουν την άδικη, απαράδεκτη, παρακμιακή και τριτοκοσμική νομοθεσία, η οποία, ενώ θέτει ως προϋπόθεση σε κτίρια δημόσιας χρήσης (ξενοδοχεία, υπεραγορές, στάδια, πολυκαταστήματα κτλ.), να διαθέτουν αριθμό χώρων στάθμευσης αναπηρικών οχημάτων σε αναλογία με το μέγεθος του χώρου, μετά την παραχώρηση των αδειών οικοδομής και λειτουργίας, οι χώροι αυτοί μετατρέπονται σε ιδιωτική περιουσία και ως εκ τούτου η αστυνομία και οι δημοτικοί τροχονόμοι δεν έχουν το δικαίωμα να επέμβουν για τιμωρία των παρανομούντων.


Μια ηλίθια, αλλοπρόσαλλη και ακαταλαβίστικη νομοθεσία, η οποία δυστυχώς μέχρι τώρα δεν βρίσκει καμιά λύση. Εσχάτως, πληροφορήθηκα πως το θέμα είναι ξανά στην ανάλογη επιτροπή της Βουλής και συζητείται... Εδώ και ένα χρόνο λοιπον, φτιάξαμε μια σελίδα στο facebook ("ΛΕΜΕ ΟΧΙ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΣΤΑΘΜΕΥΟΥΝ ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΣΕ ΧΩΡΟΥΣ ΑΝΑΠΗΡΙΚΩΝ ΟΧΗΜΑΤΩΝ ") και αρχίσαμε να μαζεύουμε υπογραφές από τους πολίτες για να μπορέσουμε να διεκδηκίσουμε πιο δυναμικά τον σκοπό μας.

Όταν φτάσαμε τις 5 χιλιαδες υπογραφές, στείλαμε επιστολές στον Πρόεδρο της Βουλής και τον Υπουργό Συγκοινωνιών, κοινοποιώντας τους το αίτημα μας και τον αριθμό των πολιτών που συνενούσαν σε αυτό... Καμιά απάντηση!


Όταν φτάσαμε τις 10 χιλιάδες, στείλαμε εκ νέου επιστολές στους ίδιους και ανακοίνωση στα ΜΜΕ. Καμιά απάντηση.


Σήμερα, έχουμε ξεπεράσει τις 21 χιλιάδες υπογραφές. Ο σκοπός παραμένει ο ίδιος. Η αδιαφορία παραμένει η ίδια. Το ίδιο και η θέληση των υπευθύνων να αλλάξουν κάποια νομοθεσία που θυμίζει μεσαίωνα.
Το ίδιο απαθής παραμένει και η πλειοψηφία του κόσμου.

Οι θέσεις αναπηρικών οχημάτων αποτελούν πόλο έλξης, είδος "πολυτελείας" και είναι σχεδόν ΠΑΝΤΑ κρατημένοι από μη δικαιούχους, αδιάφορους και αναίσθητους συμπολίτες μας. Η κατάσταση αυτή όμως δεν παρατηρείται μόνο στους "ιδιωτικούς" χώρους. Το ίδιο παρανοϊκό φαινόμενο συμβαίνει και στους δημόσιους χώρους στάθμευσης αναπηρικών οχημάτων. Το πρόστιμο εχει καθοριστεί από κάποιους ΕΓΚΕΦΑΛΟΥΣ στο υπέρογκο ποσό των €25 (ναι, 25 ευρώ)! Έτσι, αυτός που θέλει να σταθμεύσει και δυσκολεύεται, ρισκάρει τα 25 ευρώ, κάνει τη δουλειά του, κι να τοβ γράψουν τον έγραψα. Αν αφαιρέσεις τα 3-4 ευρώ που θα πλήρωνε για στάθμευση έτσι κι αλλιώς, αυτο που μένει είναι εντελώς ασήμαντο.


Αποφασίσαμε σαν Κίνημα Κοινωνικής Οικολογίας, με αυτές τις 22 περίπου χιλιάδες υπογραφές να ξεκινήσουμε μια πιο έντονη εκστρατεία. Θα ζητήσουμε από τους ευαισθητοποιημένους πολίτες να μας βοηθήσουν σε αυτό το δύσκολο έργο. Δύσκολο; Δυστυχώς ναι.

Κάτι, που σε όλο σχεδόν τον κόσμο θεωρείται αυτονόητο, εμείς εδώ, στην Κύπρο της μόρφωσης και της καθημερινής τηλεοπτικής υπενθύμισης από τα κόμματα για την "αγάπη και την αφοσίωση"¨τους στους πολίτες, χρειάζεται να βγαίνουμε στους δρόμους και να φωνάζουμε για ένα τόσο απλό, ανθρώπινο θέμα.


Καμιά συνείδηση, κανένα ενδιαφέρον. Οι πολιτικοί έχουν άλλα θέματα.

Τα φυσικά και τα παραφύσιν αέρια, το ΦΠΑ, η αντιπολίτευση, η συμπολίτευση και ο λαϊκισμός φέρνουν, ενδεχομένως ψήφους...

Κυριακή 9 Ιανουαρίου 2011

Eνας τρελός για επαναστάσεις


"...αλλά κι εγώ ποιός ήμουν;
ένας πρίγκηπας του τίποτα
ένας τρελός για επαναστάσεις
κι άλλα πράγματα χαμένα
και κάθε που χτυπούσαν οι καμπάνες
ένιωθα να κινδυνεύει η ανθρωπότητα
κι έτρεχα να τη σώσω..."

(Τάσος Λειβαδίτης)

Τρίτη 4 Ιανουαρίου 2011

Εγώ ο φασίστας, τουρκόφιλος και σοσιαλιστής


Κάποιος ή κάποια ίσως να διαφώνησε μαζί μου, ενδεχομένως με κάποια πολιτική μου θέση.
Κάποιος ή κάποια ίσως να μην συμφωνούν με την ίδρυση και λειτουεργία του Κινήματος Κοινωνικής Οικολογίας.


Αποφάσισαν λοιπόν να με στολίσουν δεόντως. Έφτιαξαν μια σελίδα προς τιμήν μου στο facebook και μου απέδωσαν τον τίτλο τιμής "Άθως Αγαπήτος: Ο σοσιαληηστης φασιστας με τα φιλοτουρκικα αισθηματα."

Δεν έγραψαν απολύτως τίποτε άλλο. Ούτε ασφαλώς το όνομα τους ή την οργάνωση, το κόμμα τους. Απλά, μια σελίδα με τον πιο πάνω τίτλο.


Διερωτήθηκα πολύ από ψες, ποιος θα μπορούσε να το έκανε. Και γιατί;

Από που κι ως που φασίστας ας πούμε; Οι φασίστες δρουν και σκέφτονται εντελώς διαφορετικά από 'μένα. Κι αφού την "φασιστική ιδεολογία και τα σύμβολα" άλλοι τα υπηρετούν και μάλιστα με περηφάνεια. Πως είναι δυνατόν να παίρνω εγώ τα ¨εύσημα";

Και για τα τουρκόφιλα αισθήματα μου!!! Δεν είμαι ιδιαίτερα φιλος με καμιά φυλή, ράτσα ή εθνικότητα. Ούτε αγγλόφιλος, ούτε ρωσσόφιλος, ούτε αμερικανόφιλος. Αγαπώ όσους πρέπει να αγαπώ, σέβομαι όσους αξίζουν να τους σέβομαι και είμαι φίλος με όσους πιστεύω πως πρέπει να είμαι φίλος. Διακρίσεις δεν κάνω.
Αυτό μπορεί κάποιος να το δει και από τη ζωή μου, αλλά και από τους φίλους μου στο facebook Διαθέτω φίλους από όλες σχεδόν τις χώρες του κόσμου. Γιατί λοιπόν ιδιαίτερα τουρκόφιλος; Τι μπορεί να με κάνει τουρκόφιλο;


Ότι πήγα στα κατεχόμενα να δω το σπίτι του πατέρα μου στον Καραβά και της μητέρας μου στο Βασίλι Καρπασίας;


Ότι έχω μερικούς 4-5 φίλους Τουρκοκύπριους; Μα έχω 386 φίλους από την Ελλάδα. Γιατί όχι Ελληνόφιλος δηλαδή;


Εν πάσει περιπτώσει. Όλοι οι φίλοι μου είπαν να μην λάβω υπόψη μου τα ανθρωπάκια του σκότους που κρύβονται πίσω από ανωνυμίες για να σπιλώσουν άτομα και καταστάσεις.
Κι έχουν δίκαιο. Αυτό θα κάνω. Άμα αποφασίσουν να βγουν από την τρύπα τους, θα τους αντιμετωπίσω ανάλογα...